Reewild, maar ook andere dieren komen in het gedrang, als men ‘ongelimiteerd’ door blijft bouwen…
Als natuurliefhebber wordt je soms wel eens ‘keihard’ met je neus op de feiten gedrukt, dat merkte ik de afgelopen week nog maar weer eens heel duidelijk. En… voordat ik met de bekende beschuldigende vinger ga wijzen, wil ik eerst graag mijn verhaal aan u voorleggen. Het is een ‘ooggetuige-verslag’ dat mij zeer diep heeft geraakt en mij nog steeds heel erg dwars zit. Afijn… lees het hele verhaal en oordeelt uzelf maar!
Een jonge reebok loopt wat verdwaast rond in de omgeving van de bouwplaats – Foto: ©Louis Fraanje
Inmiddels heeft hij gezelschap gekregen van een fazantenhaan – Foto: ©Louis Fraanje
Reservaat Natuur
Want… hoe moet ik het rijmen, dat aan de ene kant met zware machines het boerenland in het Binnenveld wordt ‘omgetoverd’ tot zogenaamde “Nieuwe Natuur” en aan de andere kant het ‘groen’ tot op het allerlaatste streepje grond wordt volgebouwd met huizen? Alles, maar dan ook letterlijk alles wordt berekend en ingepland op de tekentafel en zo probeert men de natuur naar zijn hand te zetten, dat noem ik geen ‘Nieuwe Natuur’ maar gewoon ‘Reservaat Natuur’ , niets meer en niets minder!
Er is inmiddels nog een reebok bijgekomen – Foto: ©Louis Fraanje
Een jonge reegeit maakt het drietal compleet – Foto: ©Louis Fraanje
Drietal compleet
Zo zag ik afgelopen week op een avond ergens ten zuiden van Veenendaal, in de buurt van het Binnenveld, iets bruins in het gras tussen enkele grote zandhopen. Toen ik nog eens goed keek, ontdekte ik een jonge reebok, die zijn gewei al grotendeels had geveegd. Op een gegeven ogenblik zie ik ook een fazantenhaan lopen en nog enkele hazen, die allemaal blijkbaar op zoek waren naar wat gezelschap tussen het gras, zand en stenen van de bouwplaats.
Het duurde trouwens niet lang of er voegde zich nog een andere reebok bij, een hele mooie 6-ender met het gewei nog in de bast, een schitterende bok om te zien. Even later bleek er ook nog een reegeit aanwezig te zijn, die maakte het drietal compleet.
De jonge ‘gehandicapte’ bok en de mooie 6-ender in bastgewei – Foto: ©Louis Fraanje
Het rechteroog van de jonge bok is helemaal dichtgegroeid – Foto: ©Louis Fraanje
Treurige bedoening
Minder mooi was het om te zien, dat het rechteroog van de jonge bok helemaal dichtgegroeid was, erg lastig voor hem om alles goed te kunnen overzien, vandaar dat hij dicht bij de anderen bleef lopen. Normaal gesproken zou zo’n oudere bok hem meteen verjagen, maar dat was hier niet aan de orde.
Hoe zoiets kan gebeuren, is niet direct te zeggen, maar op de ene of andere manier zal deze jonge bok ergens mee in aanraking zijn gekomen en is daardoor nu gehandicapt geraakt. Ook liep hij een beetje mank, al met al dus een treurige bedoening, na het allemaal vastgelegd te hebben, ben ik later huiswaarts getogen om de desbetreffende toezichthouder/beheerder in kennis te stellen!
Achter een grote hoop zwarte grond loopt de mooie 6-ender – Foto: ©Louis Fraanje
Enigszins verbaast kijkt de reebok in de lens van de camera – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte…
Natuurlijk begrijp ik ook heus wel dat mensen ergens moeten wonen, dat is een hele normale gang van zaken. Alleen is dat in een piepklein landje als Nederland, die een bevolkingsdichtheid kent van zo’n 17 miljoen mensen, niet zo heel eenvoudig.
Maar… hoe ver wil men eigenlijk gaan met deze ontwikkelingen? Waar ligt de eindstreep bij onze bestuurders? Blijft men de bakens verzetten en wordt er nog meer uniek natuur- en cultuurlandschap ingepikt en opgeofferd?
De schrijver Jac. Gazenbeek schreef in zijn laatste boek: “Veluwe wilt en bijster landt”(1975) het volgende:
“Het is interessant in de bijbel te lezen, hoe eeuwen geleden een volk al dringend werd gewaarschuwd zuinig te zijn op de ruimte. Het was de profeet Jesaja, die uitriep: “Wee degenen, die huis aan huis trekken, akker aan akker brengen, totdat er geen plaats meer is.” (Jesaja, hoofdstuk 5 vers 8)
Deze duidelijke waarschuwing moest een teken aan de wand, een goede raad zijn voor allen, die ten koste van de leefbaarheid onverantwoord met de ruimte omspringen, alles aan groen en weiden, akkers en struweel met een gerust geweten zouden opofferen voor méér flats, fabrieken en wegen, voor méér asfalt en beton, totdat er geen vrije ruimte meer over is!”
Dus… is er eigenlijk niets nieuws onder de zon, maar hebben wij er in al die jaren, blijkbaar niets van geleerd?
Lees ook: Reeën op de bouwplaats – Deel 2
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
