Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 143

Het gewei van Hubertus begint al aardig vorm te krijgen

In eerste instantie waren wij afgelopen zaterdag 6 april  jl. eigenlijk helemaal niet van plan om naar de Hoge Veluwe te gaan, maar we kregen een tip dat Hubertus nogal voor aan de weg liep bij Hoog Baarlo.  We hadden wel niet onze eigen fietsen bij ons, maar met een witte HV-fiets kom je ook al een heel eind, alhoewel Jannie had nog best wel een beetje last van haar been had, ging het verder prima.

Daar kwam Hubertus ons al tegemoet wandelen – Foto: ©Florus van den Berg

Daar kwam Hubertus ons al tegemoet wandelen – Foto: ©Florus van den Berg

Teruggekeerd

Hubertus is enkele weken geleden heel even in de buurt van De Bunt en het Zwarte Veld geweest, maar hij heeft zich blijkbaar toch weer bedacht en is teruggekeerd naar zijn ‘stek’ op Hoog Baarlo. We vragen ons af of hij daar voorlopig ook zal blijven, de tijd zal het leren, of zoals   vaak zegt: “We gaan het beleven!”. En daarom gaan we daar ook maar niet over speculeren, want dat is nou juist het mooie aan Hubertus, hij gaat gewoon z’n eigen gang en laat zich door niets of niemand de wet voorlezen!

De vertakkingen in het gewei zijn goed te zien

De vertakkingen in het gewei zijn goed te zien

– Foto's: ©Florus van den Berg

– Foto’s: ©Florus van den Berg

 

 

 

 

 

 

 

Dat lastige winterhaar begint te jeuken – Foto: ©Florus van den Berg

Dat lastige winterhaar begint te jeuken – Foto: ©Florus van den Berg

Geweigroei

Toen wij in de buurt van zijn stek kwamen, liep Hubertus al helemaal voorin bij het bospad, dus hoefden we niet helemaal rond te fietsen. We waren helemaal alleen met hem, later kwamen er nog twee mensen bij, maar hij liep heel rustig aan de kant van de weg te grazen. Het lijkt trouwens wel of het gewei bijna dagelijks een stukje groeit, zo snel als zoiets gaat, onvoorstelbaar!

Hubertus steekt het bospad over...

Hubertus steekt het bospad over…

– Foto's: ©Florus van den Berg

– Foto’s: ©Florus van den Berg

Als we weggaan, kijkt Hubertus ons nog even achterna – Foto: ©Florus van den Berg

Als we weggaan, kijkt Hubertus ons nog even achterna – Foto: ©Florus van den Berg

Tot slot…

De vertakkingen in het gewei zijn al duidelijk zichtbaar, al kunnen we er nog niets van zeggen wat het gaat worden, we wachten het wel rustig af.  Hubertus ziet er gezond uit en we hebben alle reden om daar dan ook blij om te zijn, dat is lang niet altijd het geval geweest bij hem, na een winterperiode in dit gebied.
Na een aantal mooie foto’s van hem gemaakt te hebben en Jannie ook een filmpje, pakken we onze fietsen en gaan er weer vandoor, het was in ieder geval weer de moeite waard.

Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 144

______________________________________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje:

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2019/04/10/het-legendarische-hert-hubertus-deel-143/