De Blauwborst komt steeds dichterbij…
De aanhouder wint, is een gezegde dat vooral bij ons als natuurliefhebbers onvoorwaardelijk van toepassing is en blijft. Als je dat er niet voor over hebt, kun je het wel vergeten om de dieren mooi voor de lens te krijgen. En een flink portie geduld als extra steuntje in de rug, dan kom je al een heel eind.
Tenminste, dat is onze ervaring in al die jaren dat wij samen door de natuur zwerven, daarvan kunnen onze foto’s iets laten zien, misschien geen technische ‘hoogstandjes’ maar wel de beleving!
Zingende Blauwborst
Nadat de Blauwborst enige tijd op de grond had rondgescharreld, vloog hij ineens omhoog en ging bovenin een duindoorn zitten. Eerst zat hij wat verscholen achter een takje, maar hipte even later wat hoger en kwam toen prachtig in beeld, om vervolgens zijn liedje te laten horen. De zang van de Blauwborst is erg gevarieerd en ook ‘s nachts vaak te horen.
Blauw en wit
In het zomerkleed, waarin de vogel in Nederland altijd te zien is, voorkomt de kleur van de borst van het mannetje echter iedere verwarring. Deze is namelijk helder blauw met een oranjerode of witte vlek in het midden. In de winter lijken de mannetjes op de vrouwtjes, de blauwe borst heeft dan plaats gemaakt voor een witte keel. Het voedsel van de blauwborst bestaat onder andere uit insecten en kleine vruchten. Het nest bevindt zich doorgaans dicht bij de grond en is goed verstopt.
Blauwborst en Roodborst
In Nederland komen twee ondersoorten voor, de Witsterblauwborst (Luscinia svecica cyanecula) en de Roodsterblauwborst (Luscinia svecica svecica). De ondersoorten zijn te onderscheiden doordat het mannetje van de Witsterblauwborst in het zomerkleed een witte vlek op de blauwe borst heeft, terwijl deze vlek bij de Roodsterblauwborst rood is. En hoewel de poten van de Blauwborst iets langer zijn, doen gedrag en bouw denken aan de Roodborst, waaraan de vogel dan ook nauw verwant is. (Bron: Vogelvisie)
Schitterend concert
Op de terugweg werden wij ook nog even getrakteerd op een schitterend concert van de Roodborst, die zich enorm aan het uitsloven was, het leek wel of hij ons duidelijk wilde maken, dat een Roodborst niet onder hoeft te doen voor een Blauwborst. Nou… nou… echt schitterend, dat kan ik u vertellen, Fransien en ik waren er gewoon ‘stil’ van.
Onder de open hemel
Met de zon in de rug, zwerven we verder door de duinen van de Horspolders, op zoek naar andere gevleugelde zangers, dus wie weet wat we nog meer tegen gaan komen? Maar… eerst even pas op de plaats en de tijd nemen voor een lekkere bak koffie, vergezeld gaande van een lekkere boterham. Ondertussen praten we ook eventjes gezellig bij over van alles en nog wat en overleggen wat we verder gaan doen, heerlijk zo onder de open hemel van Texel.
Lees ook: Noordwaarts naar Texel – Deel 53