Een vissende zilverreiger tussen de reeën en een mooi slot…
Het is alweer eventjes geleden, dat wij over de reeën op de bouwplaats in de buurt van Veenendaal schreven, ons vakantieweekje op Texel was daar de oorzaak van, maar onlangs zijn we er weer eens een kijkje wezen nemen. Toen we op de bouwplaats aankwamen, was er geen ree te bekennen, dus ‘op de plaats rust’ en gewoon wachten, want ik had heel sterk het gevoel dat ze nog niet vertrokken waren. En… dat ‘gevoel’ bleek na een uurtje of anderhalf wachten dan ook bewaarheid te worden. Want… tussen enkele stroken riet door ontdekten wij een viertal reeën die langzaam in de benen kwamen, twee reegeiten, een spitsbok en de ons bekende 6-ender in bastgewei.
Vissende reiger
Terwijl we zo naar het groepje reeën zitten te kijken, zien we van rechts een grote zilverreiger aankomen, heel statig stapt deze door de plas hier aan de rand van de bouwplaats. Ook de reeën hebben hem ontdekt en volgen de vogel op de voet, maar deze trekt onverstoord door de plas en op een gegeven ogenblik heeft hij beet. Heel handig wordt de buit naar binnen gewerkt en na nog wat heen en weer gelopen te hebben vertrekt hij weer, het groepje reeën in vertwijfeling achterlatend. Zo staan ze daar een tijdlang ‘besluiteloos’ op de kale en troosteloze bouwgrond, niet iets om vrolijk van te worden.
Achterom kijken
De twee reegeiten en de spitsbok vertrekken naar de rand van de kale zwarte bouwgrond, om te kijken of er misschien nog wat eetbaars is te vinden in de vorm van gras of andere lekkere plantjes. Maar… de 6-ender blijft staan en kijkt regelmatig achterom, zou hij daar iets ontdekt hebben? Hoe wij ook dezelfde kant opkijken met onze verrekijker, we kunnen helemaal niets vreemds ontdekken.
Opgelucht
Uiteindelijk is de 6-ender dan toch in beweging gekomen en loopt al speurend over de bouwgrond in de richting van een stukje verlaten weiland, dat blijkbaar nog niet ten offer is gevallen aan de gulzige landhonger, maar… voor hoe lang? Ondertussen heeft onze bok zijn doel bereikt en zien we nu ook wat het geweest is, namelijk de spitsbok met aan de rechterkant een ontstoken oog, maar als we goed kijken zien we dat hij nu weer beide ogen gewoon open heeft. Opgelucht halen we adem en ook de 6-ender drentelt wat heen en weer om de spitsbok, maar doet geen pogingen om hem te verjagen, blijkbaar voelt hij wel aan dat deze soortgenoot ‘weerloos’ is.
Triest voorbeeld…
We blijven zo nog een poosje rondhangen bij de bouwplaats, erg blij worden we er niet van als we om ons heen kijken, want het ‘beton’ rukt steeds verder op en het ‘leefgebiedje’ van de reeën wordt alsmaar kleiner. En zal langzaam, maar zeker opgeslokt worden door de oprukkende woonwijk, al met al geen blij vooruitzicht voor deze dieren, een triest voorbeeld van hoe wij in Nederland omgaan met natuur!
Met deze ‘desillusie’ keren we tegen de schemering huiswaarts, maar we blijven de situatie op de voet volgen om te zien hoe dat het hier afloopt!
Lees ook: Reeën op de bouwplaats – Deel 3
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje: