Op zoek naar Hubertus…
Zoals bekend, bevond Hubertus zich op 16 april jl. nog in zijn zogenaamde winter gebied. Daar waar hij in de lente en zomer (medio april – medio augustus) vaak makkelijk te zien is langs de Kronkelweg of op de Heidebloem is dit gebied wat uitdagender om hem te vinden. Als hij dat uiteraard al wil, want net zo gemakkelijk kom je hem niet tegen of pas een half voor sluitingstijd zoals dat eind maart een keer het geval was. Dan maak je nog wel een foto maar daarvan weet je al dat die bestemd is voor het ronde digitale archief.
Met de fiets zijn kant opgereden met het plan vervolgens de diverse bospaden af te wandelen. Maar dat bleek niet nodig. Ik reed een bospad op om de fiets te parkeren en was onderwijl bezig de linkerkant van het bos te bekijken op aanwezigheid van Hubertus of zijn twee vrienden met een damhert toen er rechts voor me op 20 a 30 meter afstand een gestalte verrees. Ik had Hubertus al gevonden. Voor mij gezien zat hij achter wat begroeiing en ik keek net de andere kant uit maar hij had me al aan horen komen en was doordat ik naderde, gaan staan.
Hubertus smult aan de blaadjes van de bosbessenstruikjes – Foto: ©Manolito Jaarsma
Perfecte plaatje
Snel de fiets geparkeerd en de camera gepakt in de hoop dat hij niet direct aan de wandel zou gaan. Maar dat gebeurde gelukkig niet want hij ging weer zitten en door met herkauwen. Ik had geen idee hoe lang hij daar al zat maar besloot te wachten op het moment dat hij op zou gaan staan. In de hoop dat hij zou besluiten om naar links te wandelen het bospad op. Met de zon in de rug zou dat dan het perfecte plaatje van de dag kunnen worden.
Hubertus gaat weer zitten en ook weer door met herkauwen.– Foto: ©Manolito Jaarsma
Rustpauze
Ondertussen was ikzelf ook gespot door twee fotografen die een kijkje kwamen nemen. Tijdens een praatje maakte ik wat platen van Huub maar het blijft ook dan goed opletten op de omgeving want de andere fotograaf zag beweging op een 150 tot 200 meter voor ons en dat bleken twee hinden te zijn. Zij hadden ons natuurlijk al opgemerkt en dan weet je het wel, die gaan er vandoor en dat gebeurde dus ook. Gelukkig voor ons maakte Hubertus na niet al te lange tijd een eind aan zijn rustpauze. Toen hij in de benen kwam was het alleen nog de vraag welke kant hij op zou gaan wandelen…
Hubertus in de volle zon op het bospad zoals ik had gehoopt – Foto: ©Manolito Jaarsma
Oversteek
De vorige keer dat ik hem zag hoopte ik dat hij op een heuveltje zou gaan staan of zitten maar toen trok hij verder het bos in. Maar deze keer was hij ons wel gezind en stapte het bospad op om zich aan de andere kant te goed te gaan doen aan wat bladeren. Daarop vervolgde hij zijn weg het bos in, wat niet zo heel erg was omdat er nog een ander bospad was welke hij ook zou kunnen oversteken.
Kortom de spullen gepakt en mezelf geïnstalleerd op een andere positie. Hier was hij zijn maaltijd aan het nuttigen van de inmiddels zeer groene lage begroeiing. Een beetje zijn richting volgende, lag een oversteek naar de andere kant zeer voor hand. Er waren nu ook meerdere bezoekers komen kijken die aan de slag waren met hun smartphones. Voor hen, waaronder ook een paar kleine kinderen, een mooie belevenis om Hubertus van dichtbij te kunnen aanschouwen.
Hubertus op weg naar een ander deel van zijn leefgebied – Foto: ©Manolito Jaarsma
Uniek hert
Op een gegeven moment was Hubertus het zat en/of hij had genoeg gegeten en begon aan zijn wandeling naar een ander deel van zijn huidige leefgebied. Hierbij stak hij het bospad over en verdween in de dekking. Eerder dan verwacht waren de foto’s binnen en ook genoten van Hubertus dus tijd om in te pakken om te vertrekken naar de volgende plek. Maar eerst voor de zekerheid nog gekeken of de twee andere geweidragers en het damhert nog te zien waren. Op de terugweg naar de ingang liet Hubertus zich nog een keer zien vanaf het fietspad. Deze keer wel een stuk verder weg maar wel weer dichtbij genoeg om ook de passerende fietsers te laten genieten van dit unieke hert van de Hoge Veluwe.
Tekst en foto’s: ©Manolito Jaarsma uit Utrecht
Noot: Gisteren vernamen wij dat Hubertus inmiddels weer in de omgeving van de Kronkelweg gezien is!
