Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 147

Een paar dagen was Hubertus spoorloos verdwenen…

Na die woensdag dat Marie Bello het hert Hubertus was tegengekomen en uitgebreid op de foto had gezet, leek het wel of hij alweer van de aardbodem verdwenen was. In geen velden of wegen was er maar een spoor van Hubertus te bekennen, tot afgelopen zondag 28 april, want toen Jannie en ik ‘s morgens de Kronkelweg opreden bleek hij halverwege in de berm vlakbij een omgevallen den te zijn neergestreken.

Daar zat Hubertus halverwege de Kronkelweg in de berm – Foto: ©Florus van den Berg

Daar zat Hubertus halverwege de Kronkelweg in de berm – Foto: ©Florus van den Berg

Na verloop van tijd... viel hij in slaap...

Na verloop van tijd… viel hij in slaap…

– Foto's: ©Florus van den Berg

– Foto’s: ©Florus van den Berg

 

 

 

 

 

 

 

Tjonge... wat een gaap zeg, ja van al die belangstelling wordt je blijkbaar moe – Foto: ©Florus van den Berg

Tjonge… wat een gaap zeg, ja van al die belangstelling wordt je blijkbaar moe – Foto: ©Florus van den Berg

Aan de maaltijd

We hebben een tijdje moeten wachten, maar toen kwam Hubertus dan toch overeind, keek eens even goed om zich heen wie daar wel niet allemaal stonden te kijken en ging toen maar heel op zijn gemak aan de maaltijd. De Amerikaanse eiken zitten nog wel niet helemaal volop in het blad, maar blijkbaar smaakten ze prima, want Hubertus smulde er zichtbaar goed van.

Hij keek eens even goed om zich heen wie daar wel niet allemaal stonden te kijken– Foto: ©Florus van den Berg

Hij keek eens even goed om zich heen wie daar wel niet allemaal stonden te kijken– Foto: ©Florus van den Berg

Blijkbaar smaakte het jonge groen prima, want Hubertus smulde er zichtbaar goed van – Foto: ©Florus van den Berg

Blijkbaar smaakte het jonge groen prima, want Hubertus smulde er zichtbaar goed van – Foto: ©Florus van den Berg

Tijdens het eten wel blijven opletten...

Tijdens het eten wel blijven opletten…

– Foto's: ©Florus van den Berg

– Foto’s: ©Florus van den Berg

 

 

 

 

 

 

                                                                                                 

Geweigroei

Het gewei gaat nu hard omhoog, hij heeft een stel mooie lange oog- en ijstakken, ook de middentak heeft al een respectabele lengte en dat niet alleen, want wat verder naar boven zien we het gewei zich ook alweer splitsen. We zullen nog wat geduld moeten oefenen, maar zoals het er nu al uitziet wordt het ons inziens weer een beste kapstok. Als Hubertus nu definitief in deze contreien blijft rondhangen, is het wat gemakkelijker om het de komende tijd te zien groeien, we wachten het geduldig af!

Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 148

______________________________________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje:

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2019/04/30/het-legendarische-hert-hubertus-deel-147/