Natuurmoment
Vogelhutten
Na een paar weken geen Parkbezoek, was het weer eens tijd om op de Hoge Veluwe te gaan kijken. Zeker met de weersvoorspelling, de temperatuur niet te koud maar ook niet te warm en het grootste deel van de dag zon.
Omdat het grofwild zich toch meestal, wat later op de middag laat zien, besloot ik om eerst maar andere plekken in het Park op te zoeken. De eerste stop was de vogelhut in Otterlo. Een mooie plek, maar vaak ook (te) druk , viel het dit keer wel mee. Hier kunnen verschillende soorten vogels en ook muizen in en om de vijver worden waargenomen.
De gangbare soorten herken ik inmiddels wel (mezen, vinken e.d.) maar soms zit er een voor mij onbekend ‘type’ tussen. Ik ben geen vogelaar zoals de meeste fotografen in de hut, maar aan het geratel van de camera’s of enthousiaste geluiden merk je vanzelf wel of er zich iets speciaals heeft aangediend. Op het moment van mijn bezoek was het een redelijk komen en gaan van vogels en werd het vijvertje gebruikt om te drinken en te wassen. Elk bezoek aan de hut hoop ik en ik denk wel meerdere bezoekers, op het bezoek van een kruisbek, appel- of goudvink. Maar helaas bleef het bij de bekende vogelsoorten.
Eekhoorn komt aan bij de vogelhut te Schaarsbergen – Foto: ©Manolito Jaarsma
Volgende locatie
De route naar de volgende locatie werd echter veranderd omdat ik op de weg terug naar de auto iemand tegen kwam die vroeg wat er in de hut bij Otterlo te zien was en vertelde dat de vogelhut Schaarsbergen regelmatig bezocht werd door een tweetal eekhoorns. De plannen maar veranderd en daarheen gereden. Ik was amper binnen of een eekhoorn verscheen in beeld recht achter de vijver. Na wat voorzichtig heen en weer getrippel, volgde een sprintje naar de vijver om te gaan drinken. Daarna verdween hij/zij uit beeld en ‘nummer 2’ mocht die in de buurt zitten liet zich niet zien. Vogeltechnisch was het erg rustig en niet te vergelijken met Otterlo. Kortom tijd om te vertrekken en de oorspronkelijk planning te gaan volgen.
Nadat hij z’n dorst gelest had vertrok de eekhoorn weer – Foto: ©Manolito Jaarsma
Pauze
Het was nog vroeg in de middag en het zou nog wel een tijdje duren voordat er kans was om foto’s te maken van het volgende ‘doel’. Daarom besloten om bij het pompgebouw te gaan kijken of de hagedissen lagen te zonnen. Bij observatie plek het Zwarte Veld hadden de edelherten zich al verzameld op de rand van de wei en bosrand. Maar hogere temperaturen brengen ook lucht trillingen met zich mee dus had het geen zin om te blijven staan voor foto’s. Even snel gekeken met de verrekijker en ik telde 17 geweidragers. Hopelijk zouden die dan later op de dag op de wei lopen zodat er toch nog een plaatje gemaakt kon worden.
Er lag een hagedis te zonnen op de vlonder – Foto: ©Manolito Jaarsma
Hagedissen
Bij het pompgebouw was het rustig. Zowel met mensen als met de hagedissen. Slechts twee lagen er op de houten vlonder. Na een paar foto’s weer vertrokken. Terug naar het Zwarte Veld om te kijken of er wellicht wilde zwijnen zouden opdagen maar helaas deze lieten zich niet zien. Ook op de wildbaan was niets te bekennen, zowel qua herten als wilde zwijnen. Daarbij moet wel gezegd worden dat de boswachter nog niet was geweest om maïs te voeren, dus besloot ik om observatiepost De Schuilkelder met een bezoek te vereren. Ook hier niets te zien althans zo leek het. Bij een nadere blik bleek er een ree te lopen, precies op rand bos en wei vanaf de uitkijk post gezien. Dit was dan ook waarschijnlijk de reden dat andere bezoekers niets zagen. Hij of zij was druk bezig met eten en omdat er niet omhoog gekeken werd kon ik ook niet zien of ik te maken had met een geit of bok.
Roedel edelherten in diverse stadia van geweiopbouw – Foto: ©Manolito Jaarsma
Zwarte Veld
Daarom maar weer vertrokken naar het Zwarte Veld. De aanwezige geweidragers liepen nu vooraan in het bos en maakte aanstalten om zich dieper terug te trekken. Opeens was er onrust in het roedel waarom is mij onduidelijk maar het leidde er wel toe dat ze naar de wei gingen. Het roedel bestond uit 20 herten en werden uiteindelijk 28 geweidragers omdat er vanachter uit het bos nog een roedel zich kwam aansluiten. Op een gegeven moment kwamen ze weer meer naar voren en kon je mooi het verschil in gewei opbouw tussen de verschillende herten zien. Van een spitser tot de jonge herten die nu beginnen met het opzetten van het gewei tot de oudere herten waar al veel meer vorm te zien is.
Een zeug met haar frischlingen op de Wildbaan van de Hoge Veluwe – Foto: ©Manolito Jaarsma
Frischlingen
Nu werd het toch echt tijd voor doel nummer twee van de dag, wilde zwijnen met frischlingen. Daarom weer terug gegaan naar de wildbaan. Hier was inmiddels wel gevoerd dus de camera opgesteld en wachten op de dingen die zouden gaan komen of niet natuurlijk want het blijft wel natuur. Iets later dan verwacht……. kwamen ze wel opdagen. Vier zeugen met 21 frischlingen. Dat wilde zeggen ik telde er 21 het kunnen er ook 20 of 22 zijn geweest want stil staan is er niet bij. Ik vind het altijd een mooi gezicht om dat kleine grut te zien. In een zwijnen familie gaat het er ook niet zachtzinnig aan toe. Er wordt nog wel eens een beuk uitgedeeld tussen zowel de volwassen dieren als tussen de moeders en de kleintjes. De hele bende stuift dan weg. Dat leverde voor mij persoonlijk wel de leukste zwijnen foto op.
Een ‘onderonsje’ bij de frischlingen…
dan stuift de boel uiteen – Foto’s: ©Manolito Jaarsma
Tot slot
Na een tijdje vertrokken ze allemaal naar achteren en was het tijd om te gaan. Nog even naar het Reemsterveld gegaan maar het roedel hinden bevond zich midden op de hei dus rechtsomkeert gemaakt. Het was ook wel mooi geweest, zowel het hert “Hubertus” als de frischlingen goed kunnen fotograferen met daarbij nog een aantal andere leuke foto’s. Het was dus weer een welbestede middag/avond op de Hoge Veluwe.
Tekst en foto’s: ©Manolito Jaarsma uit Utrecht
