Het bekendste hert van Nederland viert zijn 8e verjaardag…
Deze maand vieren we het heuglijke feit dat Hubertus inmiddels alweer 8 jaar geleden in mei 2011 is geboren op het NP De Hoge Veluwe en er gelukkig nog altijd rondzwerft.
Daarnaast we mogen gerust stellen, dat hij in al die jaren is uitgegroeid tot het bekendste hert van Nederland en van de Hoge Veluwe in het bijzonder.
Zoiets mag gerust ‘uniek’ genoemd worden, waar nog eens bijkomt dat hij een geheel eigen ‘solitair’ leven leidt, maar ondanks dat zijn mannetje staat tijdens de ‘bronsttijd’ en zijn tegenstanders zeer zeker niet uit de weg gaat!
Hubertus in het mooie strijklicht van de avondzon – Foto: ©Louis Fraanje
Legendarisch
Een tijdje geleden vroeg iemand zich af, waarom Hubertus ‘legendarisch’ zou moeten zijn? Och… zo heeft een ieder zijn eigen kijk op de dingen in het leven, wat voor de ene mens legendarisch kan zijn, is voor die ander misschien alleen maar uniek. Het is maar net hoeveel gevoel en gewicht je er in legt.
Een hert als Hubertus, die al zo’n 8 jaar lang, als een echte vrijbuiter zijn eigen(wijze) wissels trekt over de Hoge Veluwe, plus nog eens verscheidene keren volop deel neemt aan de bronsttijd en daarbij ook de ups en downs – letterlijk en figuurlijk – aan den lijve heeft ondervonden, dus zich zeker niet als een watje gedraagt, zouden wij die niet “legendarisch” mogen noemen?
Het gewei is – letterlijk en figuurlijk – de ‘kroon’ van het hert Hubertus – Foto: ©Louis Fraanje
Liefde en passie
En zo zou ik nog wel een hele serie op kunnen noemen, maar dat is allemaal te lezen in de nu bijna 150 delen over hem op ons weblog www.de-veluwenaar.nl En… ik denk niet dat ik de enige ben die er zo over denkt, daar ben ik vast van overtuigd! Dit is mijn mening hierover en dat heeft niets met zogenaamd (natuurlijk) gedrag te maken, maar ALLES met liefde, passie en gevoel voor het roodwild en Hubertus in het bijzonder!
De geweistangen van Hubertus beginnen zich al aardig naar de ‘kroon’ te steken – Foto: ©Louis Fraanje
Hier zien we al duidelijk bij de hals zijn zomervacht er tussendoor komen – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte…
Onlangs kwamen we hem nog weer even tegen op een avond, toen we met onze natuurvrienden Florus en Jannie van den Berg aan het wandelen waren. En… hoe vaak wij hem ook tegenkomen het is en blijft ons uiteraard – na zoveel jaar – nog altijd boeien. Daar komt nog eens bij, dat de schare fans van Hubertus alsmaar groter wordt, dat is natuurlijk allemaal geweldig, maar… het is daarbij wel van het allergrootste belang, dat we hem niet steeds voor de voeten gaan lopen. Wij willen heus niet het ‘braafste’ kindje van de klas zijn, maar als iedereen zich gewoon aan de regels houdt, kunnen wij met z’n allen nog lang genieten van dit ‘legendarische’ en ‘unieke’ hert.
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 149
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
