Remi, alleen op de wereld…
We waren afgelopen zondag 19 mei jl. niet naar de Hoge Veluwe geweest, zoals we eigenlijk wekelijks gewend zijn, er was de Leidse marathon, dus een beetje moeilijk om de stad uit te komen.
Maar niet getreurd, want … zijn we gewoon dinsdag de 21e gegaan en aangezien mijn vriend Hans het ook steeds leuker vind om te fotograferen… heeft ook hij een camera aangeschaft. Dus, gewapend met een nieuwe camera en met een volle accu – met dank aan de fotowinkel – konden we gaan fotograferen!
Geen geluk
Dus op naar het Nationale Park De Hoge Veluwe en we hadden in eerste instantie niet zo erg veel geluk voor wat betreft het fotograferen. Eerst in de vogelhut bij Hoenderloo en daarna bij het hol van een bonte specht, die net wegvloog en voorlopig niet terugkeerde. Dus dan maar een rondje Kronkelweg, wie weet zouden we daar Hubertus tegen kunnen komen, helaas… in geen velden of wegen te zien.
Naar Schaarsbergen
Op een gegeven moment zeiden we tegen elkaar “Hoop dat we de das een keer tegenkomen of Lambertus,
dan hebben we een geslaagde dag ondanks het treurige weer.” Zo rijden we al pratend en kijkend om ons heen en terwijl Hans naar de vogels zit te koekeloeren, zie ik ineens op het Reemsterveld iets wits bewegen. Eerst dacht ik eigenlijk, misschien de das en ondertussen was Hans maar met dat vogeltje bezig. Nou… auto toch maar aan de kant gezet en ik maak een foto van de vogel, het bleek een Grote lijster te zijn.
Bont zwijn
En ja hoor… niet verkeerd gezien, maar het was de das niet, maar een bont zwijntje helemaal alleen in het veld. In ieder geval heb ik hem op de foto, misschien is het een zij maar die kan ook Remi heten (alleen op de wereld) genoemd, gelukkig is mijn broertje Remi dat niet. Ondertussen komt ook de boswachter met zijn jeep achter ons staan, maar voordat ik hem er iets over kan vragen, draait hij terug de weg op en gaat linksom richting de bosrand, waar even later een groepje hindes zich vertoonden.
Een keiler
Het bonte zwijn was intussen verdwenen, ik weet niet of het echt het bos in is gegaan want het was effe later achter een heuvel verdwenen. Maar raar of niet, voor de meeste mensen denk ik wel en misschien voor de zwijnen zelf ook, maar ik vind het een heel mooi zwijn.
Al met al een leuke ontmoeting op deze eigenlijk wat trieste dag voor wat betreft het weer, maar toch weer met een heel mooi einde.
Tot slot
Bij navraag bleek natuurliefhebber Louis Fraanje hem in 2017 ook op de foto gezet te hebben, in zijn verhaal “Wilde zwijnen maken het wel erg bont”, zien we ditzelfde zwijn, een keiler(mannetje) ook in beeld verschijnen.
Tekst en foto’s: ©Ingrid Pet uit Leiden