Gelukkig met mijn Buttolo…
Op dinsdagavond d.d. 18-juni-2019 ging ik per e-bike, bepakt en bezakt, met een lading fotoapparatuur, bij mijn woonstee te Velp, op de bok in het Nationaal Park Veluwezoom. Op zich is dat feitelijk niet zo zeer vermeldingswaardig omdat niet alleen ik, doch een “heel leger” liefhebbers tijdens een mensenleven reeds “duizenden keren” voor de buitenfotografie er op uit zijn getrokken. Maar… als we adem blijven halen worden we ook steeds een dagje ouder. Hierbij is lenigheid en kracht helaas niet meer wat het is geweest! Desondanks, met de prettige ondersteuning van mijn e-bike was ik in no time ter plaatse.
Uw rapporteur achter de camera tijdens buitenfotografie – Foto: ©Louis Fraanje
Vallen en opstaan
Helaas niet zoals te doen gebruikelijk of gewenst! Vanwege het geaccidenteerde terreingedeelte tijdens het maken van een haakse bocht nabij mijn eindbestemming, viel ik stil. Toen ik terstond een voet aan de grond wilde zetten stapte ik in het luchtledige. Hierbij was mijn val reeds ingezet die met een zware fototas op de rug niet meer was te stoppen! Gevolg, een zijwaartse val met achterwaartse koprol waar desbetreffende judoka’s met een vol IPPON jaloers van worden!
Vermoedelijk heb ik aan mijn degelijke “Think tank” fototas te danken dat lijf en ledematen -zoals recentelijk een nieuwe rechter heupprothese- gelukkig van verder ongemak gespaard is gebleven. Om in wielrentermen van Wim van Est – bij zijn val in het ravijn – te spreken: “Mijn hart stond stil, maar……gelukkig mijn Pontiac horloge liep nog!”. Achteraf van deze fantastische reclame slogan, dacht ik aan het laatste deel: “Gelukkig heb ik mijn oude- vertrouwde BUTTOLO ree fiep nog!”.
De oude- vertrouwde BUTTOLO als ree fiep (Lees: reeënlokker) – Foto: ©Ton Heekelaar
Lok attribuut
Na van de schrik te zijn bekomen en overige fotoattributen bij elkaar te hebben geraapt, heb ik mij spoedig op de aanzitstek gepositioneerd. De wind over het veldje was niet helemaal “oké”. Dan toch maar kijken hoe het uitpakt. Volledigheidshalve een korte toelichting over de Buttolo. Dat is onder jagers een vertrouwd attribuut om bij voorkeur tijdens de reeënbronst, wanneer de bokken op zoek gaan/zijn naar een vruchtbare reegeit, een afschotbok naar je toe te lokken. Door een aantal keer het rubberen ballonvormige lok-attribuut in te drukken ontstaat een piep geluid. Ook een reekalf maakt zoon geluid om moedergeit te roepen. Tegenwoordig zijn er ook moderne reefiepen in de handel zoals van de Duitser Klaus Demmel. Zelf houd ik het bij mijn oude- vertrouwde Buttolo.
Een reegeit komt op het geluid van de fiep als een speer aan rennen – Foto: ©Ton Heekelaar
Geheime wapen
Na enige tijd gepost te hebben zonder kop nog staart te hebben waargenomen besloot ik het “geheime wapen” in de strijd te gooien. Wat denk je wat? Na 5x piepjes met mijn Butollo te hebben afgegeven kwam onder een hoek van 45-graden -als een speer- een reegeit uit de aangrenzende bosschage aan rennen. Kennelijk ter bescherming van haar veronderstelde kalf in nood. Toen ik daar gebiologeerd naar zat te kijken of ik de geit eventueel kon fotograferen keek ik ook een moment recht voor mij naar de hoge vegetatie.
Op de ‘fiep’ staat plotseling heel fier een jonge reebok te loeren – Foto: ©Ton Heekelaar
Resultaat…
U voelt hem al aankomen, juist ja, daar stond een prachtige relatief jonge reebok strak in mijn richting te loeren. Heel geleidelijk en behoedzaam de telelens in die richting gedraaid en zie hier het resultaat. Met dank aan mijn oude vertrouwde BUTTOLO…
