Twee prachtige avonden met Hubertus doorgebracht…
Op donderdag 4 juli jl. waren wij met onze natuurvrienden Florus en Jannie van den Berg ‘op sjouw’ zo als ik het graag mag uitdrukken, oftewel aan de wandel op de Hoge Veluwe. Onderweg komt dan ongetwijfeld het gesprek op Hubertus, het ons zo bekende en geliefde hert en dat niet alleen bij ons, maar velen. De eerste vraag die dan vaak opkomt: ‘Waar zou hij op dit moment uithangen?’ Want onze vrijbuiter bleek weer aan de wandel te zijn en dus niet op zijn vertrouwde ‘stek’ rondom het Pompgebouw. Maar uiteindelijk zagen we hem dan toch lopen in de omgeving van “De Bunt”, dichtbij de bosrand waar wij hem vanaf het bospad gemakkelijk konden volgen en fotograferen.
Een sfeervol moment op De Bunt met Hubertus in bastgewei – Foto: ©Louis Fraanje
Hubertus later op de avond in het open veld – Foto: ©Louis Fraanje
Buitenmensen en buitenstaanders
Wat later op de avond, toen wij vanaf de Houtkampweg stonden te fotograferen, kwam ook onze vriend Ton Heekelaar langs, toen hij vernam dat Hubertus iets verderop in het hoge gras liep, werden de fotospullen uitgeladen en opgesteld. En zo hebben we met z’n allen heel gezellig ‘aangezeten’ om Hubertus op de gevoelige plaat vast te leggen. Misschien komt dat bij een ‘buitenstaander’ wat vreemd over, maar bij ‘buitenmensen’ is dat heel herkenbaar, want… over de natuur raak je nooit uitgepraat!
Louis en Ton twee natuurvrienden tijdens hun ‘aanzit’ op de Hoge Veluwe – Foto: ©Fransien Fraanje
______________________________________________________________________________________________________________________
Twee fietsers
Vergeleken bij de vorige keer, was het afgelopen maandag 8 juli tijdens onze natuurwandeling aardig fris, dus niet echt een temperatuur om stil te zitten. Ons doel behoeft verder geen aankondiging, misschien hebben we deze avond weer geluk om Hubertus tegen te komen. Zo lopend over het bospad in de richting van het ‘Bunterbos’, zien we op een gegeven ogenblik links op het rijwielpad, een tweetal fietsers stilstaan en met hun verrekijkers het bos in staan te turen.
Daar stond hij stoer en krachtig als de koning van de Hoge Veluwe – Foto: ©Louis Fraanje
Bijna onzichtbaar
Dat kan eigenlijk maar één ding betekenen, zij hebben blijkbaar iets gezien. We moeten even een stuk doorlopen en kunnen dan pas linksaf naar het rijwielpad, daar eenmaal aangekomen worden wij door hen – vader en zoon – op het hert gewezen, dat zich daar – bijna onzichtbaar – in het struikgewas bevindt. Wie zou het anders kunnen zijn, dan Hubertus… maar dan wel goed verscholen in het struikgewas. Volgens het tweetal zat hij er al een tijdje, dus geduldig en op voldoende afstand… wachten tot het meneer belieft om op te staan. Dat duurt wel even, maar als het dan gebeurt, staat hij er dan ook stoer krachtig als de koning van de Hoge Veluwe!
Hubertus in het prachtige strijklicht van de avondzon– Foto: ©Louis Fraanje
Onder het genot van een ‘bakkie koffie’ gezellig bijpraten – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte…
Nadat Hubertus in de benen was gekomen en een moment heel stoer en krachtig om zich heen staat te kijken, stapt hij vanuit het struikgewas – op zijn gemak – het fietspad over om vervolgens op het open veld van De Bunt, zijn buikje te vullen met het welige gras dat daar in overvloed te vinden is.
Dan is het eindelijk tijd om onder het genot van een lekker ‘bakkie koffie’ gezellig bij te praten en te genieten van Hubertus, die wat verderop in het prachtige strijklicht van de avondzon zijn kostje bij elkaar aan het zoeken is. Een schitterende avond op de Hoge Veluwe is weer teneinde en kan – met een ‘gouden’ rand – worden bijgeschreven in ons natuurdagboek!
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 153
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
