Een belletje ging rinkelen
Toen ik heel behoedzaam op die grote afstand het ree in mijn telelens poogde te vangen, ging terstond een belletje bij mij rinkelen. In de zoeker van de camera zag ik namelijk iets van herkenning…….Dit lijkt wel de donkerkleurige begin april reebok van ruim een jaar geleden! Ook deze reebok in mijn zoeker heeft een opvallend donkere rood/bruine kleur. Terwijl gelijktijdig mijn fotocamera overuren maakte, kreeg ik meer zekerheid dat dit de plaatsbok kon zijn!
Voor volledige zekerheid moet ik echter meer details kunnen bekijken. Dus het dier dient -voor mooi- wel dichter bij te komen. Dat betekent in de praktijk: Nog een paar zachte fiepjes – gedoceerd geproduceerd – laten doen uitgaan. Hierbij merk ik op: Dat tijdens de voorbronst met behulp van de buttolo (lees: kunstmatig), “de bokken prima zijn te sturen”. Dit in tegenstelling tijdens de hoogbronst. Ook deze bok reageerde perfect en kwam direct met ferme stappen -als een veldheer- naderbij om zijn vermeende concurrent te aanschouwen, dan wel te verjagen.
Veronderstelde plaatsbok
Dichterbij blijkt op grond van fotodetails – met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid – dit de veronderstelde plaatsbok te zijn. Let bijvoorbeeld op het oorhaar van april 2018 en thans juli 2019. Alsmede op de stand en hoogte koptooi. Vervolgens op de pareling geweistangen, stand van rozen en voor-enden gewei. Dikte hals en koptekening. En vergeet vooral niet te kijken naar de oren welke puntgaaf zijn.
Samengevat
Het is dus onmiskenbaar één en dezelfde reebok van 2018 en 2019. Hopende bij leven en welzijn de twijfelaars onder de lezers volledig te kunnen overtuigen indien ik volgend jaar het geluk mag hebben deze intrigerende reebok wederom in mijn lens te kunnen vangen.
Volledigheidshalve: Op één van mijn volgende aanzitten heb ik -kort nadien- ook de vriendin van de plaatsbok in de lens weten te vangen. Tevens had ik “bijvangst” van een dreigende keiler in zomerhaar.
Nabespreking tot slot
Tijdens de eerste aanzit op de intrigerende donker kleurige reebok en gelijk bingo is natuurlijk een opsteker van jewelste. Hierbij realiseer ik mij ter degen dat het niet altijd van een leien dakje gaat. De Natuurelementen- en Recreatiedruk kunnen een dominante rol spelen dat men geen kop nog staart waarneemt. Bijvoorbeeld: Dat tijdens de aanzit plotseling de windrichting is gaan draaien. Verwaaiing is immers desastreus voor de natuurfotograaf. Of recreanten onzorgvuldig de regelgeving in acht nemen door zich “ruim veld” menen te kunnen permitteren! Ondanks deze “hindernissen” blijft natuurfotografie een uitdagende en boeiende vrije tijdsbesteding voor deze éénvoudige – gepensioneerde – Veluwse faunabeheerder. Hopende tot genoegen en met vriendelijke groet, Ton.
P.S. De intrigerende reebok: De recentelijke wederwaardigheden over deze intrigerende donkerkleurige reebok wilde ik hierbij gaarne met de trouwe lezers van de-veluwenaar delen.
Lees ook: Fotografisch een probleem met reebok