Vlinders vormen een kleurrijk voorbeeld in de natuur
Deze prachtige vlinder zat onlangs in de achtertuin bij mijn nicht Agaat den Hertog in Shelby – North Carolina – Amerika. Zij heeft de foto gemaakt en ook als teken van onze verbondenheid met de Schepping wereldwijd, doorgestuurd naar ons in Nederland. En… met de hulp van Piet Moerman van de Passieflorahoeve in Harskamp, zijn we te weten gekomen wat voor soort het is, want hij is een echte kenner.
Het is de: Papilio Clausus https://nl.wikipedia.org/wiki/Papilio_glaucus
Grensoverschrijdend
Zo zie je maar weer, dat de natuur ‘grensoverschrijdend’ is en hoe fantastisch mooi je elkaar van dienst kunt zijn, om meer te weten te komen, in dit speciale geval dus de vlinders. Ook weten we nu, dat het verspreidingsgebied van deze vlinder zich in parken en tuinen van het gematigde deel van Noord Amerika bevindt. De vliegtijd in het noordelijk deel van het verspreidingsgebied loopt van mei tot en met september, er zijn dan twee generaties. In het zuiden komen drie generaties per jaar voor die vliegen van februari tot in november.
Met dank aan Agaat den Hertog
*********************************************************************************************************************
In herinnering aan mijn overleden neef en naamgenoot Louis den Hertog (1949-2019)
Wij zagen onlangs op onze zwerftochten door de natuur, een iets gehavende Atalanta vlinder zitten en hebben haar op de gevoelige plaat vastgelegd.
Graag wil ik deze foto opdragen aan mijn naaste familie Den Hertog, omdat wij afgelopen maandag 19 augustus jl. mijn overleden neef, naam en leeftijdgenoot Louis den Hertog (1949-2019) hebben begraven. Weer een ‘lege’ plek erbij in ons leven, net als het lege stukje bij de vlindervleugel, maar de herinnering zal blijven voortduren!
(Eerder gepubliceerd op mij facebookpagina)
En nog een mooi gedicht:
“Geluk is als een vlinder”
Hoe krampachtiger je hem achterna zit,
hoe verder hij van je wegvliegt.
Maar als je je aandacht op andere dingen richt,
zal hij dichterbij komen en zachtjes op je schouder gaan zitten.
Tekst: Henry David Thoreau (1817-1862)