Ontmoeting met het reewild in de bloeiende heide…
Op deze mooie zomeravond in augustus, met een temperatuur van zo rond de 26 graden, is het natuurlijk heerlijk toeven in bos en veld, vooral als de heide zo prachtig in bloei staat. En al is ze misschien alweer over haar toppunt heen, op veel plaatsen zijn de paarse bloemetjes zeker nog niet verdwenen en konden we er nog volop van genieten.
Met onze camera’s over de schouder zwierven Fransien en ik over de Veluwse heide, op zoek naar het wild, of we dat deze avond ook te zien krijgen, dat is altijd weer een avontuur.
Een schitterend gezicht nu de Veluwse heide zo prachtig in bloei staat – Foto: ©Fransien Fraanje
Op veel plaatsen zijn de paarse bloemetjes zeker nog niet verdwenen – Foto: ©Fransien Fraanje
Strijklicht
Er is een oud spreekwoord: “Hoe later op de avond, hoe schoner het volk”, maar op deze avond komen we heel iets anders tegen dan het ‘volk’, maar… worden wij op onze zwerftocht verrast door heel iets anders.
Terwijl in de verte de avondzon steeds lager zakt, zien we in het lage strijklicht iets bruins vanuit de paarse heide omhoog komen, het blijkt een reekalf te zijn dat al aardig uit de kluiten gewassen is. De witte vlekken zijn inmiddels verdwenen en ze ziet er al echt uit als een volwassen ree, heel anders dan bij de hertenkalveren, daar zijn deze vlekken nog lang niet verdwenen, die zijn veel later.
In het lage strijklicht komt er iets bruins vanuit de paarse heide omhoog – Foto: ©Louis Fraanje
De witte vlekken op de rug van het reekalf zijn inmiddels verdwenen – Foto: ©Louis Fraanje
Oogje in het zeil
Maar… het reekalf is blijkbaar niet alleen, want als ze even iets naar rechts kijkt, ontdekken we tussen de paarse heide een paar ‘gespitste’ oren, bijna onzichtbaar ligt daar moeder reegeit. En… deze houdt – vanachter een heidestruik – een oogje in het zeil. En ondanks dat ze best wel in de gaten heeft, dat er iets ‘loos’ is, blijft ze op haar plek… en aan het draaien met haar oren, kunnen we zien dat ze alert is op haar omgeving.
Vanachter een heidestruik houdt zij een oogje in het zeil – Foto: ©Louis Fraanje
Minutenlang staan wij ‘oog in oog’ met de reegeit in de heide – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte…
Van een afstand houden wij het tweetal in de gaten, maar voorlopig gebeurt er niets. Alhoewel… het kalf zich toch steeds verder uit de buurt van de reegeit bevindt, blijft zij waar ze is. Schijnbaar is er voor haar geen enkele reden om overeind te komen en in paniek er vandoor te gaan.
Ondertussen genieten wij samen van dit sfeervolle schouwspel, met het reewild in de bloeiende heide. En… we hebben de tijd vanavond en dus wachten we maar geduldig af op de dingen die komen gaan.
Lees ook: Zwervend langs het wildspoor – Deel 20
