Bronstavond met een modderig begin…
Maandag 23 september jl. begon wat modderig, tenminste toen ik laat op de avond nog even bij het Reemsterveld ging kijken, waren er inmiddels een aantal hindes in de zoel bezig. Een hinde ging zelfs helemaal op haar rug in de modder liggen, even later nam het plaatshert ook een stevig modderbad, blijkbaar hadden ze last van kriebelbeestjes in hun vacht.
Geur
Het plaatshert daar-en-tegen doet dit om indruk te maken op de dames, want als hij van onder tot boven onder de modder zit en zichzelf daarbij helemaal onder gepiest heeft, zodat je hem al van ver kunt ruiken, trekt die sterke geur de hindes aan als een magneet.
Het heuveltje
Nadat verschillende dieren in de modder van de zoel zich uitgeleefd hebben en ook het plaatshert een stevig bad in de modder heeft genomen, trekken de dieren in de richting van het bos. Omdat ze nu door het hoge gras uit mijn gezichtsveld verdwijnen, pak mijn spullen bij elkaar en probeer het een eindje verderop, daar is een heuveltje en kan ik ze misschien nog even volgen.
Ontmoeting
Aangekomen op het heuveltje, kom ik daar een bekende natuurvriend uit Uddel tegen, het is Geurt van de Kamp ook een echte natuurliefhebber- en fotograaf, die graag buiten in het veld vertoeft. En samen genieten we nog een tijdje van deze prachtige septemberavond, waarin misschien weinig bronstactiviteit is, maar wij wel een schitterend overzicht op het Reemsterveld voor ons hebben, met links in beeld het bronstroedel van zeker zo’n dertig stuks bij elkaar, compleet met hun kalveren en een enkele spitser.
Kletsnat
Vanaf de heuvel kunnen wij het plaatshert nog eens uitgebreid bekijken, hij zit van onder tot boven onder de modder en zijn kletsnatte vacht glimpt in de avondzon. Tjonge… jonge… wat een gezicht, maar het hoort er allemaal bij, zo werkt dat bij de edelherten. En gedwee volgt het plaatshert zijn harem naar de bosrand, want ook hier is heel duidelijk het vrouwtje de baas, zij beslist en hij heeft haar maar te volgen.
Dralen
Eenmaal aangekomen bij de bosrand blijven de dieren staan dralen, het lijkt erop of ze niet goed weten waar ze heen willen, of de dekking van het beschermende bos, of de open vlakte van het Reemsterveld. Zou het misschien komen door het macho-gedrag van het plaatshert? Tenminste… hij is wel constant in beweging en loopt om het roedel heen te draaien en zorgt mede daardoor ook wel voor enige verwarring bij de dames met hun kroost. En… het hele roedel telt globaal genomen wel zo’n 25 tot 30 dieren, dus dat is ook niet niks om ze als plaatshert bij elkaar te houden. We zijn benieuwd wat er gaat gebeuren, we wachten het rustig af….
Lees ook: Edelhertenbronst op de Hoge Veluwe – Deel 2 – Slot
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje: