Tussen de reeën in het Rauwe Veld…
Het is een prachtige dag met een blauwe hemel, waarlangs grote witte wolkenpartijen voorbij zweven, mooier kan het bijna niet. Aan de rand van een weiland staan enekele schitterende oude wilgen, die flink uit de kluiten gewassen is, een ware lust voor het oog.
Dit puur Hollandse landschap heb ik lief, hier kan ik uren zwerven of zomaar ergens languit in het gras liggen. Maar… dit is echt ook een dag om weer eens het Rauwe Veld in te trekken en op zoek te gaan naar het reewild, dat hier rijk vertegenwoordigd is.
Open terrein
In het zuidelijke deel van het Rauwe Veld ontdek ik – helemaal achterin – een sprong reeën van zeker zo’n tien stuks bij elkaar, geiten en kalveren. In dit open terrein is dat een heel herkenbaar iets, hier zie je ze vaker in grotere groepen, dan in het dicht begroeide bos, is mijn persoonlijke ervaring. Een zelfde beeld zie je ook in de polder, daar lopen ze dan ook meestal in een sprong(groep) bij elkaar.
Extra alert
En… met de rietkraag als dekking, lukt het mij om de sprong reeën wat dichter te benaderen, toch is er altijd wel een oplettend dier dat extra alert is, ook nu is dat het geval, maar ze gaan er niet direct vandoor, nee… een aantal dieren komt – schijnbaar nieuwsgierig – zelfs nog een stapje dichterbij. Zoiets is wel heel erg spannend, want als ik ook maar iets beweeg, gaan zij er als een speer vandoor, dus houdt ik mijn adem in en geniet van dit moment. En… ondanks dat ik mij ‘muisstil’ houdt, nemen ze uiteindelijk toch de benen en huppelen door het gras, maar even verderop blijven ze weer staan om te kijken. Dan ontdek ik achter hen een troep ganzen die hun intrek in het gras genomen hebben.
Tenslotte
Iets als dit, daar kun je uren naar kijken daar krijg je nooit genoeg van, de rust en de stilte van het platteland is hier goed voelbaar, al wordt ook hier getuinierd zoals bijna overal in Nederland. Grote grondverzetmachines daveren ook hier door het gebied, om zogenaamde ‘Nieuwe Natuur’ aan te leggen, want blijkbaar wil men dit oude boerenland niet accepteren zoals het ooit door onze voorvaderen gevormd is, helaas. Maar… ik zal het wel weer eens niet begrijpen, blijkbaar gaat dit mijn ‘boerenverstand’ te boven. Och… de tijd zal het ons wel leren……
Lees ook: Naar buiten in het Rauwe Veld – Deel 57
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje: