Hubertus weer terug op zijn ‘stekje’…
Zaterdagmorgen 5 oktober jl. in alle vroeg tijdens de Hoge-Veluwe loop hadden we een onverwachte ontmoeting met Hubertus. We waren nog maar net gestart met de wandeling, toen we aan de overkant van de grote vijver ineens het ons zo bekende hert Hubertus zagen. Dus is hij uiteindelijk dan toch weer terug op zijn ‘stekje’, na al het bronstgeweld op de Wildbaanweg.
Drukte
Hij zal wel opgekeken hebben van zoveel publiek deze zaterdagmorgen, maar aan de andere kant is hij zo onderhand wel wat gewend, dus hoeven wij ons daar niet zo druk over te maken en… Hubertus zelf al helemaal niet. Nou ja, ik had alleen mijn telefoon bij me, dus daar maar even gauw wat foto’s mee gemaakt, want vandaag zouden we – net als andere jaren – meewandelen met de jaarlijkse Hoge Veluwe Loop.
Tenslotte…
Diezelfde zaterdag, zijn we laat in de middag, na alle drukte maar eens gaan kijken hoe of het met hem gesteld was. Toen we over de Kronkelweg reden, zagen we hem even later rechts op een bospad, hij zat daar heel op zijn gemakje uit te rusten, je kon wel zien dat hij best was afgevallen na zijn intensieve deelname aan de bronst. Toch zag hij er niet slecht uit en aan de rechterkant bij z’n gewei zagen we geen bloed meer, dus is dat ondertussen blijkbaar ook weer genezen.