Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 167

Hubertus laat zich van zijn mooiste kant zien…

Maandag 21 oktober 2019 – Vanmiddag een aantal uren geduldig – samen met onze vrienden Jannie en Florus van de Berg – gewacht bij Hubertus op De Bunt, waar hij – op steenworp afstand van het bospad – het zich zo gemakkelijk mogelijk had gemaakt.  Vanaf de doorgaande weg was hij bijna niet te zien, alleen zijn gewei stak af en toe boven het hoge gras uit, waardoor sommige liefhebbers hem toch ontdekt hadden.

Hubertus op zijn gemakje herkauwend in het hoge gras op De Bunt- Foto: ©Louis Fraanje

Hubertus op zijn gemakje herkauwend in het hoge gras op De Bunt- Foto: ©Louis Fraanje

Af en toe ging hij helemaal 'onder zeil' en was hij bijna onzichtbaar - Foto: ©Louis Fraanje

Af en toe ging hij helemaal ‘onder zeil’ en was hij bijna onzichtbaar – Foto: ©Louis Fraanje

En... zo zat Hubertus uren achtereen op dezelfde plek - Foto: ©Louis Fraanje

En… zo zat Hubertus uren achtereen op dezelfde plek – Foto: ©Louis Fraanje

Speciale manier

Halverwege de middag werden wij door een ons bekende natuurliefhebster uit Hoenderloo getipt en ontdekten wij hem in het hoge gras, dus hebben wij – niet ver bij hem vandaan – op het bospad onze camera’s opgesteld en daarna kon het wachten beginnen. Geduld is op zo’n moment een ‘schone’ zaak, want Hubertus heeft totaal geen boodschap aan een stelletje fotografen die hem graag  in zijn ‘mooiste’ stand op de gevoelige plaat vast willen leggen. En zo kropen de uren voorbij, totdat hij – totaal onverwachts – in de benen kwam en zich even in al zijn ‘glorie’ uitrekte, op een speciale manier die je niet dagelijks kunt meemaken!

Hubertus kwam uiteindelijk overeind en rekte zich even in al zijn 'glorie' uit! - Foto: ©Louis Fraanje

Hubertus kwam uiteindelijk overeind en rekte zich even in al zijn ‘glorie’ uit! – Foto: ©Louis Fraanje

Eenmaal overeind, kijkt hij eens heel rustig om zich heen - Foto: ©Louis Fraanje

Eenmaal overeind, kijkt hij eens heel rustig om zich heen – Foto: ©Louis Fraanje

Als Hubertus zo in het Veluwse landschap staat is het toch net een schilderij - Foto: ©Louis Fraanje

Als Hubertus zo in het Veluwse landschap staat is het toch net een schilderij – Foto: ©Louis Fraanje

Tenslotte…

Hubertus is en blijft gewoon een bijzonder dier en met zijn ruim 8 jarige leeftijd nog steeds een sterke jongen, dat heeft hij trouwens ook wel weer in de achterliggende ‘bronsttijd’ bewezen.  Deze periode zal hij zijn rust weer echt nodig hebben en zijn buikje weer dik moeten eten voordat de winter invalt, maar dat zal best gaan lukken. Tot nog toe heeft hij geen klagen en het is te hopen dat de mensen hem ook die rust gunnen. Dus als hij de komende tijd wat minder in beeld is, moeten we niet in direct paniek raken, want de meeste mannelijke herten laten zich na de bronst minder zien, dat is heel herkenbaar bij het roodwild.

Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 168

______________________________________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje:

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2019/10/26/het-legendarische-hert-hubertus-deel-167/