Het begon allemaal met een kijkje bij de bosuil…
Dinsdag 8 oktober 2019 – In de vorige drie delen hebben Fransien en ik het gebied al een beetje verkend, maar vandaag gaan Fransien en ik op pad met onze goede natuurvrienden Ingrid Pet en Nel Vlieland, zij zijn goed bekend in de Amsterdamse Waterleidingduinen, dus wat wil je dan nog meer. Zij zullen ons de mooie plekjes laten zien en we hebben er de hele dag voor uitgetrokken. Nou ja… zo tegen de klok van twaalf uur arriveren we bij de ingang van het natuurgebied, nadat wij ook nog daarvoor een tijdje bij een ‘roestplaats’ van een bosuil zijn wezen kijken en fotograferen, ergens hoog in een oude beukenboom.
Nieuwe dingen
Eenmaal aangekomen bij de Amsterdamse Waterleidingduinen, wordt alle bagage uitgepakt en gaat in handige karretjes die de dames meegenomen hebben, zo op het eerste gezicht te zien, zullen we onderweg niets te kort komen. En zo gaan we met veel plezier op pad, hoewel Fransien en ik dus al op verkenning zijn geweest, ontdekken we vandaag steeds weer nieuwe dingen. Nel en Ingrid weten hier goed de weg en regelmatig zwerven we buiten de gebaande wegen, maar dat maakt het alleen maar interessanter.
Survival of the fittest
We horen verhalen over de boomkikkertjes, die hier moeten zitten maar het vandaag af laten weten, helaas dus. Maar het blijft spannend en niets is hen teveel om er een fantastische dag van te maken, dat merken we wel als we ons soms – als het ware – dwars door de ruige begroeiing heen moeten werken. Kromgegroeide of omgevallen bomen, het maakt allemaal niets uit, ‘survival of the fittest’ is hierbij denk ik het juiste woord en iedereen heeft er ontzettend veel plezier in.
Zwammen
Onderweg komen we allerlei soorten paddestoelen en zwammen tegen, zowel op de grond als op een boomstam- stronk of tak, soms de meest rare vormen of uitvoeringen, zo ook een vergroeide scherpe schelpzwam. En… Fransien weet best wel wat van paddestoelen, maar niet altijd lukt het om meteen de juiste naam er bij te vinden, dan overleggen we of raadplegen bijvoorbeeld onze natuurvriend Tjerk Busstra, die een echte kenner is op dit gebied.
Verder…
Terwijl Fransien en ik aan het overleggen zijn, waarbij de humor zeker niet ontbreekt, liggen de beide dames vaak ‘dubbel’ van het lachen, blijkbaar geven sommige zwammen ons aanleiding tot ‘gezwam’ met een beetje komische noot. Natuurlijk kunnen wij in dit verslag niet alles op gaan schrijven, want dan wordt het allemaal echt veel teveel. Alhoewel wij nooit veel noten op onze zang hebben, worden er ook heus weleens stevige noten gekraakt. Maar… wij zeggen altijd: “De vrolijke ‘noot’ mag daarbij nooit ontbreken, want… de toon maakt de muziek” en bij ons zit er altijd veel muziek in!
En zo struinen wij heerlijk verder door het gebied, op zoek naar ons volgende avontuur….