Burlende damherten en nog meer….
Eigenlijk is het momenteel de bronsttijd van de damherten, maar ondanks dat we wel steeds het gorgelende burlgeluid van de damherten gehoord hadden, bleven ze toch op afstand. Dat gaat nu veranderen, want als we een open plek oversteken en aan de overkant in een wat dichter stuk bos zijn aangekomen, weerklinkt opeens heel duidelijk het geburl van een damhert. Eenmaal dichterbij gekomen zien we hem staan, met zijn kop achterover laat hij zijn oergeluid door de duinen rollen.
Boeiend en interessant
Het klinkt misschien gek, maar hoewel het burlen van de damherten van een heel ander volume is dan ons edelhert, raakt het je als natuurliefhebber wel, maar dat is ook niet zo verwonderlijk. Zo heeft ieder dier zijn of haar eigen ‘bijzonderheden’ en daarom blijft het zo boeiend en interessant.
Onderweg wordt er veel over en weer gesproken over wat ons zo bezighoudt, maar… ondertussen beginnen we ook best trek in een bakkie koffie te krijgen, dus lassen we een rustpauze in. Het wordt in ieder geval een supergezellige picknick, zomaar ergens midden in het natuurgebied .
Het doel
En terwijl we zo gezellig bij elkaar zitten, komt er plotseling een prachtige dambok achterlangs lopen, meteen is iedereen in de benen en heeft de camera in de aanslag. Het dier zelf kijkt niet op of om en heeft maar één doel; de overkant van het open veld want daar lopen een aantal hindes, dus gaat hij dan ook recht op dit doel af.
De vrouw en het hert
Maar dan komt er ineens een fotografe met haar camera van rechts aanwandelen, de dambok blijft heel even vertwijfeld staan, en juist op het moment als de dame in kwestie voor het hert langs loopt, maak ik met mijn tele 500 mm een foto. Als ze later bij ons langs komt, blijkt het de bekende fotografe Miriam van Dun te zijn die hier wel vaker komt en ze is blij verrast met de opname, want zoiets overkomt je niet elke dag.
Verder trekken
Als de koffie en broodjes weggewerkt zijn en de inwendige mens weer versterkt is, pakken we onze spullen bij elkaar en breken we op. We zijn weer lekker bijgepraat en vervolgen onze tocht door bos en veld, we gaan nu letterlijk in het voetspoor van de dambok. want deze zijn duidelijk zichtbaar gebleven. De dambok is een eind verderop bezig om een roedel hindes bij elkaar te krijgen, ook staat hij – dicht aan de waterkant – regelmatig te burlen. Het is een machtig gezicht om deze schitterende dambok met zijn grote schoffelgewei zo tussen de struiken te zien staan, daar zijn we het met z’n vieren wel over eens. Als na verloop van tijd de hindes en de dambok verder trekken, volgen wij hun voorbeeld en besluiten om eens te gaan kijken of we de vossen in beeld kunnen krijgen. Daarover vertellen we meer in het volgende deel…….