In het spoor van de vos…
En zo sjouwen we heel wat af, maar het is en blijft de moeite waard, we laten nu de damherten voorlopig even voor wat ze zijn en gaan op zoek naar de vos. Alles bij elkaar is het zeker nog zo’n half uur verderop, maar dat mag de pret niet drukken, ook al hebben Fransien en ik al eerder kennisgemaakt met deze rode vrijbuiter, het blijft spannend om ‘oog in oog’ met hem te staan.
Onderlinge sfeer
We wisselen elkaar af om het karretje met spullen te sjouwen, vooral in het wat hobbelige en glibberige terrein, valt het niet altijd mee en gaat er nog weleens wat mis. Zo zijn Ingrid, maar ook ikzelf al een keer goed onderuit gegaan, waarbij sommige ledematen weer wat beter voelbaar zijn geworden. Al heeft de onderlinge sfeer er absoluut niet onder te lijden, want voordat we er goed en wel erg in hebben, zijn we in de buurt van de vossen aangeland. Nog maar nauwelijks zijn we op de plaats van bestemming of er komt vanuit het hoge gras een prachtige vos aansluipen, waarbij de karretjes op meer dan een gewone belangstelling kunnen rekenen. Blijkbaar ruikt de vos vrijwel direct al dat daar iets lekkers in kan zitten, maar gelukkig zijn ze goed afgesloten.
Eetbaars
En zo wandelt de vos geheel op zijn ‘gemak’ langs de fotografen op de weg en kijkt spiedend om zich heen of er per ongeluk iets eetbaars beschikbaar is, maar we laten ons niet verleiden. En… als Fransien even later een appeltje gaat zitten eten, is de vos er als de kippen bij en kijkt hij ‘verwachtingsvol’ achterom, maar… het mag niet dus……
Inwendige mens
Zo blijven we een half uurtje rondhangen bij de vos, totdat deze er zelf plotseling vandoor gaat, een stelletje ‘onthutste’ fotografen achterlatend. Nou… dan gaan wij er ook maar van tussen, we pakken onze spulletjes bij elkaar en gaan een plekje opzoeken, waar we eens even lekker kunnen zitten en de inwendige mens kunnen versterken. Koffie of een soepje, overal is aan gedacht, zelfs een lekkere haring met uitjes ontbreekt niet, daar heeft Nel Vlieland voor gezorgd. En het duurt niet lang of deze lekkernij uit Katwijk is verdwenen in onze magen.
Op de terugweg
Als we allemaal onze hapjes en drankjes achter de kiezen hebben en onze onderlinge ervaringen van vandaag uitgebreid en met veel humor doorgesproken hebben, pakken we voor de zoveelste keer onze spullen bij elkaar en gaan we op de terugweg. Het is inmiddels al vijf uur geweest, dus als we voor het donker weer bij de uitgang willen zijn, moeten we niet blijven dralen. Onderweg daar naartoe zullen we ook nog enkele spannende dingen beleven……..