Moeflonram – Foto: ©Louis Fraanje
Een onverwachte ontmoeting met de moeflons op de Hoge Veluwe…
Het is alweer eventjes geleden, dat we op een middag over de Hoge Veluwe aan het zwerven waren en plotseling een vijftal moeflonrammen ontdekten. Heel op hun gemakje liepen ze te grazen in het hoge gras van het Reemsterveld.
Het is en blijft telkens weer een schitterend gezicht om deze prachtige dieren tegen te komen in het open veld, ze hebben iets magisch met hun grote gekrulde horens op hun kop . En tijdens het fotograferen van de dieren, kwamen – mede door het strijklicht van de laagstaande zon – de draden van het vele spinrag nog eens extra mooi in beeld.
Moeflons in het hoge gras van het Reemsterveld op de Hoge Veluwe – Foto: ©Louis Fraanje
Door het strijklicht van de laagstaande zon kwam het spinrag nog eens extra mooi in beeld – Foto: ©Louis Fraanje
Prachtige zware jongens met enorme horens op hun kop, waar je ook de leeftijd van de dieren mee kunt bepalen, Tussen iedere verdikking van de ribbels op de hoorns zit meer ruimte, als je deze bij elkaar optelt kun je de leeftijd van het dier bepalen, elke ruimte is een jaartje ouder. Hoe ouder het dier, hoe groter de horens, ze krullen om achter de oren en kunnen wel 85 centimeter lang worden.
En zo stonden wij ‘oog in oog’ met de moeflons op het Reemsterveld – Foto: ©Louis Fraanje
Echt zware jongens zo te zien aan de grote gekrulde horens – Foto: ©Louis Fraanje
Ideale beheerders
De moeflons zijn ideale beheerders voor de heide en het openhouden van stuifzanden.
Mede daarom zijn ze hier op Het Nationale Park De Hoge Veluwe graag geziene gasten, want ze eten gras, twijgen, knoppen en jonge bladeren, daarnaast zijn ze ook gek op grove den, dus houden ze het gebied open. Maar er zijn nog meer positieve kanten aan de moeflon als natuurbeheerder. Ze hebben namelijk geen schaapsherder nodig en ze hoeven ook niet jaarlijks geschoren te worden.
Later trokken ze verder het open veld in en verdwenen in het hoge gras van het Reemsterveld – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte…
Het is een mooie middag in de herfst en helemaal niet koud, nee… het is heerlijk toeven hier onder de oude beuken aan de rand van het Reemsterveld, met als extraatje de kleine kudde moeflonrammen in het hoge gras. Fransien en ik genieten van deze schitterende dieren daar in het open veld met de hele entourage er omheen, de stilte – die elders vaak is verdwenen, is hier gelukkig nog aanwezig.
En als de dieren na verloop van tijd verder het open veld intrekken om uiteindelijk in het hoge gras te verdwijnen, pakken we onze spullen bij elkaar en keren huiswaarts.
We hopen de volgende dag nog eens op zoek te gaan naar dit bijzondere dier op de Hoge Veluwe, misschien kunnen we dan weer – met wat geluk – deze prachtige dieren in beeld krijgen?
