Leven en dood… natuur en kunst… “Schorskevers”
Even een kijkje onder de schors van een dode eik, leverde een schitterend (natuurlijk) kunstwerk op. En tegelijkertijd laat het een beeld zien van de ‘vraatzuchtige’ schorskevers, die een oude eik – letterlijk en figuurlijk – ten gronde richten. Hierdoor wordt je maar weer eens heel duidelijk met je neus op de feiten gedrukt en laat de natuur ons op deze manier zien, hoe eindig en vergankelijk alles is!
Achter de boomschors ontdekken we een wirwar van gangenstelsels – Foto: ©Louis Fraanje
Vraatgangen
Vraatpatronen van schorskevers (soms ook wel bastkevers genoemd) zijn goed te onderscheiden van de drie andere soortgroepen. In tegenstelling tot prachtkevers, boktorren en houtwespen laten bij schorskevers namelijk de ouderdieren duidelijke vraatgangen onder de schors achter.
Het vraatzuchtige werk van de schorskever duidelijk in beeld – Foto: ©Fransien Fraanje
Vanaf de moedergang zie je duidelijk een waaier van gangenstelsels – Foto: ©Louis Fraanje
Paringskamer
De ouderdieren paren met elkaar in een zogenaamde paringskamer onder de schors van een boom. Vanuit deze paringskamer leggen de moederdieren zogenaamde moedergangen aan waar de eitjes in worden gelegd. Wanneer die uitkomen graven de larven kleinere gangen van die moedergang af. Dat geeft het specifieke patroon waarmee vaak tot op soort te determineren is. Vaak komt de naam van de waardplant voor in de naam van de schorskever. Bijvoorbeeld de grote iepenspintkever (Scolytus scolytus). Overigens is het niet uitgesloten dat die soort dan niet ook op andere waardplanten voorkomt.
Meer info: diersporengids.nl
