Ontdekkingsreizigers uit Barneveld slapen tegenwoordig altijd in eigen bed
Barneveld – Een struikelpartij van zijn vrouw Tiny maakte vorig jaar abrupt een einde aan de wekelijkse natuurrubriek van Gerrit de Graaff (86) in deze krant. De Barnevelder legde de pen terzijde om zich volledig te kunnen storten op zijn rol als mantelzorger. Inmiddels is zijn wederhelft na een lange revalidatieperiode weer helemaal hersteld van haar gebroken rug. ,,We gaan nog steeds samen op pad, maar we rijden niet meer de hele wereld over.´´
Gerrit en Tiny de Graaff op het Landgoed Hackfort – Foto: ©Henny de Wit
Passie voor de natuur
Decennialang schrijft Gerrit de Graaff verhalen voor de weekendbijlage van deze krant. Zijn passie voor de natuur kent geen grenzen. Letterlijk. Samen met zijn vrouw Tiny reist hij ´drie keer de wereld rond´ om de lezers van de Barneveldse Krant op de hoogte houden van alle wonderen der natuur, die hij waar dan ook vastlegt met zijn camera. Op zaterdag 24 november 2018 komt er -na 642 afleveringen- een einde aan zijn rubriek De Wereld Van…
Oorzaak: een ongelukkige val van echtgenote Tiny. De Graaff schrijft daar in zijn laatste aflevering met als titel ´Vogels kijken in de polder´, onder meer het volgende over.
´De dag begint zo mooi met een rondje door de polder Arkemheen. Tiny en ik genieten van de vele kieviten, de honderden smienten, de zilverreigers en dat torenvalkje, heel dichtbij. Later doen we wat boodschappen bij de supermarkt. Tiny gaat boerenkoolstamppot maken. René en Anko komen bij ons eten. Alles staat klaar, de tafel is al gedekt en iedereen is al in huis als Tiny in de keuken struikelt over… een matje. Ze valt ongelukkig op de grond en gaat daarna op bed liggen. De volgende dag (zaterdag) de weekend-arts gebeld.
Later blijkt dat ze niets heeft gebroken, maar de rug en de benen doen verschrikkelijk veel pijn. Op 85-jarige leeftijd is dat natuurlijk niet zo best. Maandag komt onze huisarts… Hij vertrouwt het niet helemaal en stuurt Tiny met een ambulance naar het Meanderziekenhuis in Amersfoort voor een foto: een gebroken ruggenwervel is de uitslag. Tiny moet daar blijven. Als ze binnenkort naar huis mag, moet ik haar gaan verzorgen. Geen tijd meer om te genieten van de natuur en even geen tijd meer voor een nieuw verhaaltje in de zo vertrouwde Barneveldse Krant.
Tiny valt in de keuken. Onze zoon Robin (links) brengt zijn moeder naar het Meanderziekenhuis. Alles gaat ineens veranderen – Foto: ©Gerrit de Graaff
Mantelzorger
De natuurkenner bleek het afgelopen jaar ook uitstekend uit de voeten te kunnen als mantelzorger. Om Tiny te ontlasten, nam hij een flink aantal huishoudelijke taken voor zijn rekening. De Graaff werd daarbij ondersteund door familieleden en mensen van de thuiszorg. ,,In het begin was het enorm wennen, want Tiny lag eerst een tijd in het ziekenhuis en verbleef daarna enkele weken vanwege haar revalidatie in Norschoten. Dat was geen leuke tijd.´´
Inmiddels zijn de rugproblemen verleden tijd, bevestigt de patiënt tot haar grote opluchting. Lange wandelingen en verre reizen zitten er niet meer in, maar Gerrit zou Gerrit niet zijn als hij daar geen oplossing voor had bedacht. ,,We hebben een vrij nieuw autootje, waar ik goed in kan rijden zonder dat het zweet in mijn handen staat. We rijden van hot naar her. Ik heb van Staatsbosbeheer een vergunning gekregen om op wegen in het bos te rijden waar niemand anders komt. Daar heb ik als natuurliefhebber natuurlijk enorm veel geluk mee.´´
Wisent langs de Hoog Buurloseweg in de Boswachterij Kootwijk – Foto: ©Gerrit de Graaff
Wisent
De natuur mag dan bijna geen geheimen meer hebben voor De Graaff, maar toch verbaast hij zich elke keer weer. ,,Op de Stationsweg, waar wij vlakbij wonen, is het razend druk, maar als we dan bij Harskamp de Hoogbuurloseweg op rijden, dan zie je kilometers lang geen enkele andere weggebruiker. Pas stond ik oog in oog met een wisent, die zomaar opdook bij het hek. Ik heb ´m meteen vastgelegd met mijn camera. Zelfs mijn zoon René, die bij Staatsbosbeheer werkt, was verbaasd. Loop maar mee, dan laat ik je de foto zien.´´
De Graaff duikt achter zijn computer en tovert de foto in kwestie te voorschijn. ,,Een toevalstreffer, maar wat was ik er blij mee. Dat is het mooie van de natuur hè? Alleen vind ik het soms wel jammer dat ik mijn foto´s niet meer kwijt kan in de Barneveldse Krant. Met wie moet ik nu mijn vondsten delen?´´
Eindeloze kennis
Een ander podium, dat van de dia-avonden, is ook verleden tijd. De Graaff reed in het verleden het hele land door om plaatselijke afdelingen van Groei en Bloei te verblijden met zijn prachtige dia´s en zijn eindeloze kennis. ,,In het begin zaten de zalen vol, waren er wel negentig afdelingen van natuurvereniging Groei & Bloei in het land. Ik vertelde over alles wat groeit en bloeit: over onze reizen naar verre oorden, over vossen, dassen, hulst en ga zo maar door. Ik heb het met eigen ogen zien afbrokkelen. Waar eerst tachtig man in de zaal zaten, waren het er een aantal jaren later nog maar veertig. Steeds meer mensen haakten af.´´
De oorzaak: internet, betoogt De Graaff. ,,Tegenwoordig hoef je niet meer naar een lezing om te horen hoe je je buitenplanten moet verzorgen. Die informatie haal je zo van internet. En als je de informatie thuis kunt opzoeken, waarom zou je dan nog naar zo´n avond gaan van Groei & Bloei? Ik snap het wel, maar ik vind het wel jammer dat hiermee ook een stuk gezelligheid en cultuur is weggevallen.´´
Lees ook: Verre reizen zitten er tegenwoordig niet meer in – Deel 2 – Slot
