Edelherten in de sneeuw
Als we op de plaats van bestemming zijn aangekomen, breekt het zonnetje door en is het gewoon heerlijk om buiten te zijn. Samen lopen we over het bospad en ondertussen kijken we links en rechts of we nog wild kunnen ontdekken.
Na een klein kwartiertje gaan we rechtsaf een smal paadje op, dat ons naar de hoogzit brengt. Nadat we de sneeuw er een beetje afgeveegd hebben, nemen we plaats op het houten zitbankje, nu is het wachten op de dingen die komen gaan.
Weinig beweging
Na enige tijd zien we een hinde met haar kalf verschijnen en nog geen vijf minuten later een jong hert, zo te zien een 10-ender. Verder is het rustig en genieten we een tijdje van de dieren, er is verder weinig beweging in het bos, blijkbaar hebben ze niet zoveel zin vandaag, of zijn wij te vroeg. Maar het zal nog wel even duren voordat de jachtopzichter komt voeren, Die komt meestal tegen de avond als ik mij goed herinner.
Aanzit
Na een goeje drie kwartier aangezeten te hebben, houden we het voor gezien, net als de zon die eerst zo heerlijk scheen is verdwenen achter het wolkendek. Het koelt nu ook snel af, dus pakken we onze spulletjes bij elkaar, klimmen we voorzichtig naar beneden en lopen we terug naar onze auto.
En… onderweg naar de auto wacht ons nog een verrassing….
Lees ook: In en om de oude jachthut – Deel 38