Terug naar de twee stormen van 1990
In die tijd was de Aalderinksweide geen onderdeel meer van het rustgebied Reemsterbos en mocht je nog struinen op De Hoge Veluwe. Van die omstandigheden heb ik destijds gebruik van gemaakt om wat stormschade te fotograferen. Vanwege de slechte lichtomstandigheden kon dat niet anders dan in analoog zwartwit. In 2015, toen het struinverbod in het Park ook nog niet van kracht was, ben ik met een digitale camera ter plaatse opnieuw aan het fotograferen gegaan. Vergelijkend foto-onderzoek leverde vervolgens aardig materiaal op, dat ik de lezer van De Veluwenaar niet wil onthouden.
Een omgewaaide eik op de Aalderinksweide anno 1990
Dezelfde eik eind april 2015 – Foto’s: ©Yvonne Arentzen
Gekrompen
Een forse eik, die in 1990 het loodje had gelegd, bleek door aftakeling in 2015 in zekere zin ‘gekrompen’ te zijn. Het overgrote deel van het door de storm bovengronds gekomen wortelstelsel en heel wat takkenmateriaal waren in een kwart eeuw tijd geheel en al vergaan.
Het hekje rechts op de kleurenfoto markeert een gat in het terrein. Het is het restant van de waterput die ooit ten zuiden van het boerderijtje van Carel Aalderink was gegraven.
In 1990 was de put een verrassing in het veld: een amper opvallend, niet zo heel diep gat waar alles en iedereen zo in kon vallen. Tegenwoordig staat er dus een keurig hekje omheen.
<< Oude waterput anno 1990 – Foto: ©Yvonne Arentzen
Oude waterput anno 2015 – Foto: ©Yvonne Arentzen
In 1990 wilde Anja wel even laten zien hoe ondiep de put was – Foto: ©Yvonne Arentzen
Eind april 2015 was de binnenkant van de put overwoekerd met brandnetels – Foto: ©Yvonne Arentzen
Vanwege het struinverbod zijn het Aalderinksweitje en de put inmiddels al vier jaar niet meer voor publiek toegankelijk.
Gebruikte bronnen:
Wim Wilhelm ‘De eerste “Aalderinks” op de Hoge Veluwe’; in: De Schouw 51 (2005), nr. 3, p. 15-17
Stichting Het Nationale Park De Hoge Veluwe Veldnamen per tijdlaag in Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Z.p. [Hoenderloo] 2017
