Tijdens onze wandeling in weer en wind kwamen wij Hubertus tegen
Donderdag 12 maart 2020 – De hagel en regen getrotseerd en samen met mijn vrouw Corrie op zoek gegaan naar het bekende hert Hubertus.
Onderweg wisselden regen en hagelbuien zich om beurten af, maar nergens was ook maar iets te bekennen van Hubertus.
Ondertussen waren we bijna aan het eind van onze wandeling en het bleef maar regenen, nou ja… dan toch nog maar even een ander bospad opgelopen en aan het einde van het pad ontdekte Corrie iets tussen de bomen. “Het lijkt wel Hubertus” zegt ze, en ja hoor daar stond hij in de stromende regen samen met zijn compagnon, heerlijk te smullen van het natte maar wel groene gras.
Na regen… zonneschijn
Na een kwartier brak de zon door toen werd het echt feest, terwijl zijn compagnon er vandoor ging, bleef Hubertus in de buurt en genoot van het malse gras. Zijn compagnon heeft wat later zijn gewei afgeworpen, maar er begint ook bij hem alweer iets te groeien.
Hubertus bleef ondertussen lekker door smullen, want hij bleef maar steeds met zijn neus op de grond. Een voordeel was wel, dat we zijn nieuwe gewei nu heel goed konden bekijken en ook de groei ervan.
Tenslotte…
Zoals inmiddels bekend is, heeft het hert Hubertus op donderdag 20 februari jl. zijn gewei afgeworpen en dat is zeker twee dagen eerder dan vorig jaar. De groei van het nieuwe gewei duurt ongeveer 120 tot 130 dagen, dus zien we wel of het weer een 18-ender gaat worden….
Nou… wij hebben ondanks het wisselvallige weer, in ieder geval genoten en zijn na onze wandeling met een glimlach weer naar huis vertrokken.
Tekst en foto’s: ©Henny van Soest uit Lunteren
________________________________________________________________________________________________________________________________