Eerst even iets rechtzetten:
De natuurverhalen die wij plaatsen zijn vaak eerder geschreven, daarnaast gaan wij altijd alleen en onopvallend de natuur in en maken zoveel mogelijk gebruik van de schuilhut. En we hopen dat dit nog lang mogelijk blijft, want ook wij hebben nu onze beperkingen en zullen ons moeten houden aan de voorschriften van de overheid! Waarbij we hopen dat iedereen hierin – uit respect voor de medemens – dan ook zijn verantwoording neemt!
Vanaf het begin hebben we eigenlijk iedere dag iets gepubliceerd op ons weblog, maar wij moeten nu roeien met de riemen die we hebben, dus kan het gebeuren dat we soms een dag over moeten slaan!
*********************************************************************************************************************
Hier is het echt een ‘natte’ boel in het moeras…
We blijven dus nog even in het Rauwe Veld, want verderop loopt nog een mooie 6-ender en misschien komt hij vanavond uit de dekking, dan zou dat meteen een mooie afsluiter van deze avond-aanzit zijn.
Heel voorzichtig lopen we een stukje over een kleine plankier en installeren we ons in een rietkraag, zo kan het reewild ons in ieder geval niet zien, maar wij hen wel. Lang… hoeven we niet te wachten, of daar komt de prachtige bastbok tussen het riet door de kleine open plek opwandelen en begint van het malse gras te peuzelen .
Een haas
We zijn zo in de ban van de mooie 6-ender, dat we pas later in de gaten hebben, dat er een haas vlak voor de reebok in het gras zit, die zich totaal niets aantrekt van zijn buurman reebok. En deze laat op zijn beurt het haas ook gewoon met rust, dus ‘leven en laten leven’ is hier het motto. De bok wrijft met zijn kop langs takken en rietstengels, hiermee laat hij zijn geur achter waarmee zijn territorium wordt afgebakend. (In het onderstaande filmpje is dat duidelijk te zien).
Voorzorg
De bok kijkt regelmatig om zich heen om te ‘zekeren’ of alles veilig is, want… je weet maar nooit en ‘voorzorg, voorkomt zorg’ dat is al een oude wijsheid, die nog altijd zeer actueel is. En als de bok dan op een gegeven ogenblik heel indringend onze kant op staat te kijken, lijkt het erop of hij ons ziet, maar dat blijkt mee te vallen. Want… we zitten zeker zo’n 25 tot 30 meter bij hem vandaan, dus kan hij ons onmogelijk zien in de rietkraag, waar we ons verscholen hebben.
Tenslotte
Als dan de bok eenmaal voorbij de struiken is gewandeld, zien we in de verte een reegeit grazen en daar vlakbij nog een haas zitten. Een komisch gezicht om het drietal daar nu bij elkaar te zien, al vindt de reegeit het achteraf maar niks. En als de bok te dicht in haar buurt komt neemt ze een sprint en springt over de sloot naar de overkant. Maar… de bok laat haar niet zomaar gaan en volgt haar op de voet door het natte gebied, want dat is nu heel duidelijk zichtbaar door het opspattende water, als de bok wat meer vaart heeft. Uiteindelijk zijn beide dieren uit het zicht verdwenen en keren ook wij tevreden huiswaarts.
Lees ook: Naar buiten in het “Rauwe Veld” – Deel 62
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje: