In de stilte van de avond komt het reewild tevoorschijn…
Op deze bewuste avond zit ik ergens in het bos op een oud landgoed niet ver uit de buurt van mijn geboortedorp Barneveld, een natuurgebied waar ik vroeger als kleine jongen al rondzwierf.
Tjonge… wat een voetstappen heb ik hier wel niet staan, die zijn niet te tellen want als kleine jongen deed ik niets liever dan het bos ingaan. Sporen zoeken van het wild, indiaantje spelen en hutten bouwen, kortom je gewoon helemaal één voelen met die natuur!
En wat dichterbij lopen twee geiten en een reebok in het laatste zonlicht – Foto: ©Louis Fraanje
Nieuwsgierig staan ze in mijn richting te kijken – Foto: ©Louis Fraanje
Laatste zonlicht
Iedere week kom ik er wel een keer, niet alleen omdat het bos een soort van heimwee oproept naar vroeger, maar vooral ook omdat het reewild er zeer goed vertegenwoordigd is.
Dit is dan nu op deze prachtige voorjaarsavond ook weer het geval, helemaal achterin het weiland lopen er een stuk of vier, waarbij een bok loopt die al geveegd heeft. En wat meer naar voren lopen twee geiten en een reebok in bastgewei een 6-ender, zij genieten zichtbaar van de laatste zonnestralen die door de bomen en struiken door op de weide stralen. Dit voorste drietal houden we eens even wat extra in de gaten…
De kopjes gaan gelijktijdig dezelfde kant op en zijn alle oren gespitst- Foto: ©Louis Fraanje
De kopjes gaan gelijktijdig dezelfde kant op en zijn alle oren gespitst- Foto: ©Louis Fraanje
Een geluid
Het is weer genieten vanavond, want er is verder geen mens te bekennen, zulke rustige en stille avonden zijn schaars tegenwoordig, dus als zoiets zich dan voordoet, dan ben je als natuurliefhebber helemaal in de wolken. Dan geniet je dubbel zo veel als anders, het geluid van de vogels om je heen is dan ook veel sterker en beter hoorbaar.
En weerklinkt ergens in het bos een geluid, dat anders is dan anders, dan gaan de kopjes gelijktijdig dezelfde kant op en zijn alle oren gespitst, want je weet maar nooit…
Terwijl de anderen lekker door blijven peuzelen, is de bok erbij gaan zitten – Foto: ©Louis Fraanje
Verdwenen…
Inmiddels is de rust ‘wedergekeerd’, trouwens… wat een prachtig woord toch, dat wordt helemaal niet meer gebruikt in ons land en komt er steeds vaker een Engelse term voor in de plaats. Stilzwijgend zijn op deze manier heel veel woorden van onze eigen Nederlandse taal verdwenen, erg jammer.
De boswachter vroeger – Foto: ©Martien Haffmans(†)
En… terwijl ik zo heerlijk op mijn gemak het reewild zit te observeren, gaan ongemerkt mijn gedachten naar vroeger en zie ik mezelf weer als kleine jongen hier door het bos zwerven. De onverwachtse ontmoetingen met de dierenwereld, hebben mijn liefde en passie voor de natuur en alles eromheen al vroeg doen ontwaken.
Die hele ‘groene’ wereld, waarin de oude boswachter met zijn geweer en hond – als oppasser van die natuur – de hoofdrol vervulde, boeide mij van jongs af aan.
Helaas is die mooie tijd voorbij, maar… de herinnering blijft!
Meer over die periode: Mijn kindertijd op de Veluwe – Deel 1
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
