Wilde zwaan komt tot rust, zo puur en zo prachtig helder wit
Onlangs zagen wij ergens in het veld een wilde zwaan aan de kant van een waterplas zitten, tussen al dat helder wit van zijn verenpak, viel zijn gele snavel wel heel erg op. Ik probeerde hem zo mooi mogelijk in de lens te vangen, de rust en de schoonheid straalde er vanaf, zo’n mooi en puur natuurmoment. De grote vogel op de voorgrond, met daarachter het kabbelende blauwe water, waarin de bomen op de oever al golvend weerspiegelden. Een foto om gewoon echt ‘blij’ van te worden… en heel veel anderen hopelijk ook.
Ook denk ik hierbij aan mijn lieve nicht Ditje Mons, die vandaag precies een jaar geleden van ons is heengegaan!
Een mooi moment om een gedicht op te maken! (Zie onder de foto.)
Die gele snavel steekt wel heel erg af bij zo’n helderwit verenpak – Foto: ©Louis Fraanje
Helderwit
Stil en helderwit moment, zo puur en ongekend.
Het kabbelende water, zonder luid gesnater.
Zit jij daar aan de waterkant, als een gevouwen hand.
Schitterende zwanenpracht, symbool van levenskracht.
Deze schoonheid en die rust, is voor ons oog een ware lust.
In deze opgejaagde tijd, even stilgezet in afhankelijkheid.
Zomaar een moment in de natuur, zo helderwit en puur.
Terwijl de zwaan zit weg te dromen, is alles nu tot rust gekomen.
Soms kun je echt verlangen, naar deze stille zwanenzangen!
Tekst: ©Louis Fraanje
