Aanzitten op het reewild en een voorbij sluipende vos in de schemering, als bijvangst…
Heerlijk om weer eens op je gemakje in de schuilhut te vertoeven en aan te zitten op het reewild in het Rauwe Veld, ver weg van de dagelijkse beslommeringen. Vooral de laatste ‘onwerkelijke’ weken waarin je bijna overspoelt werd met allerlei narigheid en negativiteit in de wereld. Niet dat ik wegloop voor de werkelijkheid, maar gewoon even in mijn eigen (natuur)wereld te vertoeven en daar mijn gedachten probeer te verzetten . En natuurlijk hierbij anderen op een ‘ongedwongen’ en simpele manier van mee te laten genieten!
Een jonge reebok in bastgewei komt uit de dekking van het moerasbos – Foto: ©Louis Fraanje
Ook zijn tweelingbroer laat zich zien vanavond – Foto: ©Louis Fraanje
Even later kwam ook de reegeit uit de dekking tevoorschijn – Foto: ©Louis Fraanje
Schijngevecht
Na verloop van tijd komt de mij zo bekende jonge reebok in bastgewei uit de dekking van het moerasbos, even later gevolgd door zijn tweelingbroer die wat kleiner van stuk is. Hoewel het reewild toch meestal op ongeveer dezelfde tijd uittreed, zijn ze vanavond wat later dan anders. Het duurt dan ook niet lang, of de reegeit laat zich zien, zij is wat voorzichtiger en steekt regelmatig haar kop omhoog om te zekeren. Ondertussen werpt ze af en toe een blik in de richting van haar jongens, die het soms aardig ‘bont’ kunnen maken, ze dollen wat en houden schijngevechten met elkaar, och… dat is de jeugd en kan geen kwaad.
De tweelingbroers in bastgewei in het open veld – Foto: ©Louis Fraanje
Lekker even tussen ‘t riet…
– Foto’s: ©Louis Fraanje
Terwijl de jongens zo bezig zijn, blijft moeder alert en houdt zo de omgeving in de gaten – Foto: ©Louis Fraanje
Zou er wat te zien zijn… daar ergens tussen het struikgewas? – Foto: ©Louis Fraanje
Zonsondergang
De zon zakt steeds lager en verdwijnt uiteindelijk achter de horizon, de natuur rondom mij kleurt steeds roder, het is iedere keer volop genieten bij zo’n zonsondergang. Dan lijkt het soms wel of het bos in de brand staat, zo schitterend mooi. Ook nu vanavond is dit het geval, daar komt nog bij dat de zon precies achter een oude treurberk aan de horizon wegzakt, het is net een levend schilderij.
Als de zon achter een treurberk langzaam wegzakt, lijkt het wel of de boel in de brand staat – Foto: ©Louis Fraanje
Een vos in de schemering
Als dan langzaam maar zeker de schemering valt over het Rauwe Veld, wordt het echt pas stil hier, af en toe horen we in de verte nog een kraaiende fazantenhaan, maar verder lijkt het wel of de natuur nu tot rust gekomen is. Maar… schijn bedriegt, want als ik nog wat probeer te filmen van het reewild, zie ik ineens achter de dieren langs de bosrand iets bewegen. En… als ik nog eens goed kijk, blijkt het een vos, die daar in de schemer langs de rietkraag sluipt, zo volg ik hem een stukje met de camera, tot hij in een oud vervallen schuurtje verdwenen is. Een schitterende afsluiting van deze avond-aanzit in het Rauwe Veld, de prachtige zonsondergang en als ‘kers op de taart’ de snoerende vos als bijvangst aan het einde van de avond.
Lees ook: Naar buiten in het “Rauwe Veld” – Deel 67
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
