Kievit mist onderkant van linkerpoot, maar redt zich prima…
Zo zwervend door het veld, wordt je soms ‘onverwacht’ ineens met je neus op de feiten gedrukt, in dit geval dan de neus oftewel ‘snavel’ van de kievit, die wel heel apart door het veld hinkelde. Ik had het niet meteen in de gaten, want de vogel was zo ijverig aan het voedsel zoeken en hipte ook zo gemakkelijk door de wei, dat het eigenlijk helemaal niet direct opviel.
Schijn bedriegt
Maar… schijn bedriegt en dat was hier ook heel duidelijk het geval, want toen de vogel zich omdraaide en heel even bleef staan, zag ik dat zijn linkerpoot een heel stuk korter was dan de rechtse. Een heel vreemd en bizar gezicht als je zo ‘oog in oog’ staat met een gehandicapte vogel, dat kan ik u wel vertellen. Je kon zien dat de poot verder geen mankementen of iets dergelijks vertoonde en de kievit zelf, die had zich er al helemaal op ingesteld.
Overleven
Heel even stond hij in mijn richting te kijken, maar ging toen gewoon weer verder met voedsel zoeken, ik verbaasde mij erover hoe gemakkelijk de vogel omging met deze handicap, onvoorstelbaar.
Zo zie je maar weer, hoe sterk de wil tot overleven is in de natuur, tjonge… jonge daar kunnen wij mensen een voorbeeld aan nemen.
Zonder dat de kievit het zelf wist, liet de vogel mij hier eventjes heel duidelijk zien, dat waar een wil is, ook een weg wordt gevonden, al moet je daarvoor dan ook ‘hinkelend’ verder door het leven!
Bekijk ook het filmpje: