Om over na te denken…
Dagelijks komen via het Internet allerlei berichten in hoog tempo op ons af: app-jes, Meme’s, Tweets, Facebook updates. Wij mensen lijken steeds sneller te willen reageren en hebben daardoor ook direct een reactie of oordeel. Waarom iemand iets zegt… daar wordt bijna nooit meer naar gevraagd, zodat een goede dialoog uitblijft. En zo komen we ook niet tot uitwisseling en verharden de standpunten.
Hoe gek het daarnaast dan misschien ook mag klinken, aan de andere kant ontmoeten we via Internet ook veel mensen, die we anders nooit hadden gekend!
Luisteren en praten
Zo worden wij als mensen vaak heen en weer geslingerd tussen luisteren en praten. Maar… hoe zit het eigenlijk met de ruimte daar tussenin? En hoe laten we onze eigen stem horen, zonder te verzanden in een kakofonie, waarin we elkaar niet meer horen en niet meer tot en bij elkaar kunnen samen komen?
Mogen we nog mens zijn?
“De wereld wordt hard. Je bent niet de eerste die het opmerkt. Terwijl we de samenleving de voorbije 50 jaar vooral vreedzaam, humaan en sociaal probeerden te organiseren, lijkt het alsof we weer neigen naar hardere waarden zoals economisch gewin, efficiëntie, competitiviteit en eigenbelang. Zelfs onze taal wordt scherper en verraadt gepolariseerd denken. Mogen we alstublieft nog een mens zijn in dit alles?”
Tekst: ©Anne Wislez
*********************************************************************************************************************
Wanneer gaan wij weer eens nuchter nadenken?
Ander-halve-meter werkt voor geen meter…
