Er stond een hek en dat stond beslist hinderlijk in de weg…
Lang geleden, toen een tussenraster de noordzijde van Het Nationale Park De Hoge Veluwe nog in tweeën deelde, waren op een avond twee smoorverliefde reebokken op zoek naar de geit van hun dromen. Ze wandelden onrustig langs de grens van hun territoria. In gedachten waren ze al helemaal bij hun aanstaande bruid, totdat ze plotseling oog in oog met een soortgenoot stonden. Geen geit maar eentje met een gewei van formaat!
Alsof er een racebolide met gierende banden aan een race begon joeg de adrenaline onmiddellijk door het bloed van twee bokken. De mededinger om de gunsten van de gezochte geit moest zonder pardon uitgeschakeld. Alleen was er een probleem: een stevig robbertje vechten zat er niet in. Er stond een hek en dat stond beslist hinderlijk in de weg. Wat kun je als bok op zo’n ogenblik anders doen dan je concurrent aanstaren en in bronstbokkentaal iets zeggen, wat niet voor mensenoren bestemd is?
Onverwachte ontmoeting – Foto: ©Yvonne Arentzen
Het gaas
Ondertussen zat er ergens – vooralsnog onvindbaar – een bronstige geit op de gunsten van een mooie minnaar te wachten. De augustusavond was lekker zwoel, perfect voor een heleboel romantische achtbaanrondjes door het struikgewas.
In gedachten waren de beide bokken daar waarschijnlijk ook al mee bezig, maar eerst en vooral moest met de concurrent worden afgerekend. Zo dichtbij en toch zo ver weg, want het hek vormde een onneembare hindernis. Terwijl ze elkaar door het gaas heen stonden te taxeren, af en toe knabbelend aan een takje van een petieterig struikje tussen het hoge gras, kwamen ze na verloop van tijd tot het inzicht, dat hun patstelling een hopeloze situatie was. Hoe zouden ze ooit de vurig gewenste geit kunnen vinden, wanneer ze alleen maar oog voor elkaar hadden?
Uiteindelijk viel het kwartje – Foto: ©Yvonne Arentzen
Boze buurman
Bij de één viel het kwartje iets eerder dan bij de ander. Hij draaide de concurrent zijn achterste toe en richtte zijn aandacht op iets wat zich ergens achter een heuveltje in zijn territorium moest bevinden. Was het geluk hem gunstig gezind? Ondertussen uitte zijn boze buurman misschien wat krachttermen die hij goed in zijn oren knoopte.
In de natuur geldt niet altijd het recht van de sterkste. Tot die ontdekking kwam de concurrent van de ‘overwinnaar’ ook. Hij begon snuffelend langs het raster te stappen. Wilde hij absoluut zeker weten, dat de gezochte geit zich buiten zijn terrein bevond? Dan hoefde hij daar geen energie meer aan te verspillen. Hij verliet het hek, maar kon niet nalaten vanaf een afstandje de verrichtingen van zijn soortgenoot op vrijersvoeten een poosje te volgen. Hij had het nakijken.
Het liefdesleven van een reebok gaat niet over rozen – Foto: ©Yvonne Arentzen
Tekstballonnetje
Soms is het jammer dat dieren geen tekstballonnetje boven hun hoofd hebben. Als mens kun je naar hun gedachten slechts gissen, maar wat de bok die het nakijken had zijn concurrent toewenste laat zich makkelijk raden.
