Ontmoeting met een kaalwild-roedel oftewel hindes met hun kalveren…
Op een avond in augustus zwerven wij door het Otterlose Zand in het noordelijk deel van de Hoge Veluwe, hoewel het open karakter hier en daar in beslag genomen wordt door stukken dennenbos, blijft het een interessant gebied om te dwalen. En kun je er – met een beetje geluk – ook regelmatig wild tegenkomen, wat ook vanavond het geval blijkt te zijn.
Want als Fransien en ik vanuit het dichte bos over de de open vlakte turen met onze kijkers, zien we een eindje verderop tussen wat vliegdennen een roedel kaalwild, oftewel hindes met hun kalveren staan.
Het vrouwelijke wild loopt nu nog rustig te grazen zonder de grote jongens, al zal het niet zo heel erg lang meer duren, want de bronsttijd van de edelherten is in aantocht. Dus is het een beetje ‘stilte’ voor de storm.
Helemaal vooraan staat een hinde haar kalf te zogen – Foto: ©Louis Fraanje
Bij het minste geringste geluid of beweging gaat het koppie omhoog – Foto: ©Louis Fraanje
Rangorde
Zo staan we een tijdlang vanuit de bosrand het roedel te observeren, zoiets is altijd weer een belevenis en je steekt er telkens weer wat van op, ook al denk je dat je het zo onderhand allemaal wel weet. Zo ook nu weer heel duidelijk te zien is, dat de hinde met haar kalf vooraan, de leidhinde is, want zij houdt de boel feilloos in de gaten. Maar ook onderling wordt door middel van geluidjes en bewegingen, de rangorde bepaalt, zodat een ieder in het roedel weet waar hij of zij aan toe is en zijn plaats weet.
Het is een grappig gezicht, als de ene over de andere heenkijkt – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte
Gelukkig komt de wind uit de goede richting, dus hoeven we ons geen zorgen over verwaaiing, dat ze ons kunnen horen of ruiken, dat scheelt vaak al de helft bij het wildspeuren. Want… ze hebben een fantastisch reukvermogen dat erg ver kan reiken en ook het gehoor is optimaal. Daar tegenover is het zicht wat minder ver, tenminste van deze afstand die zo’n vijftig meter bedraagt en daarbij opgeteld ook nog de rugdekking van het dennenbos.
Zo genieten wij een tijdlang van deze dieren in hun natuurlijke omgeving, zonder dat zij ons in de gaten hebben, dat is natuurlijk het aardigste van alles, zien… zonder gezien te worden!
Lees ook: Zwervend langs het wildspoor – Deel 35
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
En vandaag ook een mooie foto in de Barneveldse Krant…
