Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 190

Het oog van Hubertus nader bekeken…

Ondanks dat het weer niet zo geweldig was, zijn Jannie en ik vanmiddag toch naar de Hoge Veluwe gereden, mede ook omdat wij best nieuwsgierig waren hoe of het met Hubertus zou zijn, tenslotte zag het er niet allemaal zo rooskleurig uit. In eerste instantie natuurlijk zijn ogen, waarvan het rechteroog – wat toch al heel lang erg was opgezet – er nu redelijk goed uitzag en waarmee hij ook weer goed kon zien.

Maar het linkeroog ziet er zeker niet best uit, daar zit steeds een licht vlies voor en momenteel ziet hij er niks mee, dat merkten we al toen hij zich een enkele keer op de Wildbaanweg liet zien tijdens de bronst.
En toen vanmiddag de boswachter om hem heen liep. werd dat vermoeden nog eens bevestigd, toen deze eens poolshoogte kwam nemen. Hubertus draaide steeds zo mee met zijn kop, dat hij de boswachter met zijn rechteroog goed in de gaten kon houden.

Met het rechteroog kon Hubertus weer aardig goed kijken - Foto: Florus van den Berg

Met het rechteroog kon Hubertus weer aardig goed kijken – Foto: ©Florus van den Berg

Het linkeroog zit steeds een licht vlies voor en momenteel ziet hij er niks mee - Foto: Jannie van den Berg

Het linkeroog zit steeds een licht vlies voor en momenteel ziet hij er niks mee – Foto: ©Jannie van den Berg

Rust

In ieder geval wordt Hubertus momenteel goed in de gaten gehouden door de boswachter, veel meer kunnen zij op dit moment ook niet doen, hij moet nu zoveel mogelijk met rust gelaten worden, dat is juist nu van het allergrootste belang. Kortom, we weten nu hoe of dat het met hem is gesteld, dus laten we hopen dat hij ook daadwerkelijk de rust krijgt die hij nodig heeft om te herstellen, in zoverre dat mogelijk is.  Dat is het enige wat we nu kunnen doen, niets meer en niets minder.

______________________________________________________________________________________________________________________

Extra aanvulling van natuurschilder en wildkenner Hans Bulder:

“Zijn linkeroog is hij kwijt, daar moeten we niet omheen draaien. Dit komt echt veel meer voor bij herten door de vaak hevige gevechten. Ik heb herten gezien waarbij het oog zelfs uit de kas hing. Ook totaal blinde herten – door het vechten – is een mogelijkheid. Het is niet niks wat twee vechtende herten bij elkaar teweeg kunnen brengen met hun oerkrachten. Dit hoort er nu eenmaal bij.

Hubertus moet goed rusten en bijvreten, om gezond de winter in te gaan. Ik hoop dat het publiek hier rekening mee zal houden om hem zijn rust te gunnen. Door het verlies van zijn linkeroog zal hij onzekerder kunnen worden en eerder schrikken van wat er om hem heen gebeurd. Met de bronst van volgend jaar in het vooruitzicht, loopt hij wel groot gevaar geforkeld te worden. Dat heb ik meer gezien bij herten die een oog hadden verloren, het jaar ervoor.”

______________________________________________________________________________________________________________________

Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 191

______________________________________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje:

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2020/10/05/het-legendarische-hert-hubertus-deel-190/