Zoals ik al in het vorige deel heb gezegd: “Als er één hinde over de dam is…
Dat bleek dus in dit geval dan ook heel duidelijk, want vanachter de heuvel kwamen steeds meer hinde’s en kalveren nu het veld op, ze bleven maar komen zeker wel een kleine twintig stuks als ik ze goed geteld heb.
Ja… dat kun je als mannetjeshert natuurlijk zomaar over je kant laten gaan, dus in de benen en er achteraan, hij zal zich nu waar moeten maken als ‘plaatshert’ van dit roedel, het is tenslotte niet voor niks ‘bronsttijd’! Hieronder een beeldverslag…
Bronstsfeer
De avondhemel begint rood te kleuren en het geburl is niet van de lucht, toch blijven de rivalen op afstand, blijkbaar maakt deze zware jongen best wel indruk op hen. Geen spektaculaire bronstgevechten vanavond, maar de sfeer is zoals wij het graag wensen, burlende edelherten die van alle kanten over het Reemsterveld galmen, geweldig om mee te maken.
En als het roedel tenslotte ook nog over de heuvel trekt en hun silhouetten prachtig afsteken tegen de rood gekleurde avondhemel, dan kan onze avond niet meer stuk.
Tenslotte
Ik ben een tevreden mens, tjonge… wat hebben we genoten en in het bijzonder van de oneven 24-ender, jongens nog aan toe wat een knaap van een hert, zo zie je ze niet vaak. Maar als je dan op een gegeven moment ‘oog in oog’ met zo’n prachtig dier staat, nou… dan gaat er wel wat door je heen, dat kan ik je vertellen. Nee… dat zal ik niet snel vergeten, dit soort bijzondere herten staan op je netvlies gebrand, daar kun je nog wekenlang over praten met je vrienden. Blij en voldaan keren we huiswaarts, tjonge… wat een schitterende avond!
Lees ook: Wild kijken op de Hoge Veluwe – Deel 18
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje: