Hubertus komt langzaam weer op krachten…
Woensdag 14 oktober 2020 – Geluksmoment! – In de namiddag reden Fransien en ik zo tegen de klok van 5 uur over de Hoge Veluwe en plotseling zagen wij Hubertus op een weide. Na een tijdje stond hij op… rekte zich eens even flink uit… keek heel stoer voor zich uit, alhoewel zijn linkeroog dicht bleef, kon hij met de rechter alles aardig goed overzien.
Tenslotte
Daarna ging hij weer rustig zitten, zo te zien van een afstand leek hij lichamelijk aardig goed in conditie. Een pak van ons hart, gelukkig maar. Voorlopig zal hij zich wel redden met het ene oog, we hebben dit wel vaker gezien bij herten, maar ook bij het reewild, zoiets kan soms jarenlang goed gaan. Met zijn 9 jarige leeftijd, is hij in de kracht van zijn leven, mede ook hierom, heeft het echt totaal geen enkele zin, om nu al allerlei voorspellingen te doen over de toekomst van Hubertus. Want… de tijd zal het ons wel leren hoe het verder met hem zal gaan!