Botsende belangen en meningen, kosten moeflon de kop…
Met deze tiendelige serie heb ik eigenlijk willen laten zien, dat de moeflon niet alleen een zeer nuttig en prachtig dier is, maar nog veel meer dan dat.
En… wat ook zeker niet onbelangrijk is, dat hij absoluut geen gevaar vormt voor zowel de natuur als ook voor de mens, iets wat wij van andere zogenaamde ‘exoten’ niet zouden durven en kunnen beweren!
Twee schitterende moeflonrammen in de schaduw van een oude dennenboom – Foto: ©Louis Fraanje
Als er ‘onraad’ dreigt komen de moeflons meteen in de benen – Foto: ©Louis Fraanje
Genot en waardering
Ik ben van jongs af aan opgegroeid met dit prachtige wild en heb er door de jaren heen echt ontzettend veel van genoten en waardering voor gekregen. Vooral als er bij een vroege aanzit of ochtendwandeling, plotseling zo’n schitterende moeflonram met zijn gekrulde horens tussen de groene dennen verscheen, dan steeg de adrenaline in mijn ‘natuurliefhebbersbloed’ en nog. Namelijk dat gevoel… en al die ervaringen in bos en veld, die staan in mijn geheugen gegrift en op mijn netvlies gebrand, dat kan ik u verzekeren!
Oog in oog met de moeflons op de Veluwe – Foto: ©Louis Fraanje
Moeflonram kijkt over de rug van een ooi naar de ‘onzekere’ toekomst – Foto: ©Louis Fraanje
Onzekere toekomst
Met de komst van de wolf, is de toekomst van de moeflons in Nederland uiterst onzeker geworden, net als die van de (heide)schapen en andere landbouwhuisdieren. Aangezien in de afgelopen tijd steeds weer opnieuw wolven dichter bij ons in de buurt zijn gezien, moeten de afrasteringen van onze boeren, paarden en schapenhouders met extra stroomdraden uitgerust worden.
Als ik om mij heen kijk in ons buitengebied, zie ik bijna altijd reeën in de weilanden. En daarnaast heb ik ook vaak meegemaakt, dat een reegeit haar kalfje juist daar op de wereld zet. Daar komt nog eens bij, dat veel boeren – uit liefde voor de natuur – het grazen van de koeien of schapen dan op elkaar afstemmen, zodat het reewild in die periode haar rust kan hebben. Ook met het grasmaaien wordt er dan rekening gehouden met de pasgeboren kalfjes.
Helaas is het bovenstaande beeld straks dus verleden tijd, de weilanden, paarden en de schapenweides in het bijzonder, moeten als eerste per direct afgesloten worden om de wolf tegen te houden. Een radicale ingreep , waarbij niet alleen de wolf er niet meer in kan komen, maar ook al het andere wild tegen deze ‘barrière’ aanloopt!
Natuurbehoud en rasters
Het is toch eigenlijk te zot voor woorden, dat we met z’n allen de afgelopen dertig tot veertig jaar, vele miljoenen ‘gemeenschapsgeld’ hebben besteed, omdat alle rasters en hekwerken opgeruimd moesten worden. En dit juist om het wild overal zoveel mogelijk vrije doorgang te verlenen, wat een enorme grote stap voorwaarts was, om een ‘rastervrije’ en ‘wildvriendelijke’ open Veluwe te creëren!
En nu… worden beheerders, boeren, paarden en schapenhouders weer gedwongen om juist rasters – voorzien van schrikdraad – te plaatsen! Kan dit in het algemeen belang zijn? Is dit nu dierenwelzijn? Wanneer 8000 volt zware barrières het wild belemmeren? We hebben verschillende keren gezien hoe een hert of ree verstrikt was geraakt in draad van een raster of schrikdraad e.d. dat is echt geen pretje om mee te maken, niet voor de toeschouwer en al zeker niet voor het dier zelf!
Je kunt je dus hardop afvragen of dit wel allemaal in het belang van natuurbehoud is, wanneer de laatste vrije plekjes in een dichtbevolkt landschap afgesloten gaan worden? Dat is toch krankzinnig? Dat kan toch niet waar zijn? Dat is toch de ‘omgekeerde’ wereld? Ik heb daar al eerder over geschreven in 2017: Iedereen praat over wolven…
Zal de moeflon opgeofferd gaan worden voor de wolf? – Foto en inzet: ©Louis Fraanje
Moeflon of wolf?
Het eerst verdween de wolf uit de westelijke provincies Noord- en Zuid-Holland, later in Utrecht (1775), Drenthe (1780), Gelderland (1822) en Limburg (1845 of 1869). De laatste gedode wolf in Nederland was in 1881 in Helvoirt, Noord Brabant en in 1897 werd bij Heeze in Noord–Brabant de laatste wolf in Nederland gezien.
Even een klein geheugensteuntje
Nederland is het dichtstbevolkte land van Europa. Er wonen ruim zeventien miljoen mensen. In de 20e eeuw is het aantal inwoners van Nederland ruim drie keer zo groot geworden. Van vijf miljoen in 1900 naar de huidige zeventien miljoen in 2020.
Eerlijk en realistisch
Dus nu tenslotte de vraag, of het nog wel eerlijk en realistisch is om te zeggen, dat de wolf hier alle ruimte en recht heeft als toen hij twee eeuwen geleden uit Nederland verdween? Moeten wij dan nu ten koste van alles en iedereen, de ‘droom’ in stand blijven houden, dat er in ons keurig aangeharkte en dichtbevolkte kikkerlandje en de Veluwe in het bijzonder, nog zoiets als echte ‘wildernis’ bestaat, zoals sommigen ons willen doen geloven?
Je kunt je tot slot nog afvragen, of het sowieso wel eerlijk is tegenover de wolf zelf…. want uiteindelijk zullen ook de wolven zich verder uitbreiden en op zoek gaan naar nieuwe territoria. Want wolven leren snel en zullen dan ook steeds slimmer te werk gaan, bijvoorbeeld bij hun aanvallen op het vee e.d. En wat zijn de gevolgen daarvan? Daarover hoor ik de voorstanders maar bitter weinig in deze discussie…
Ik hoop in ieder geval dat het ‘gezonde’ verstand, ons uit deze ‘droom’ zal helpen!
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
