Al fietsend met de camera door het Binnenveld…
Zondag 8 november 2020 – Samen op de fiets al zwervend door het prachtige buitengebied van de gemeente Ede, vanaf ons huis ligt op steenworp afstand het Binnenveld, een natuur- en cultuurgebied waar ik al zovele keren over heb geschreven. Want hoewel er veel veranderd is in het gebied, waarbij helaas ook veel prachtige populieren zijn gesneuveld, de oude boerderijen en de rust van het platteland zijn gelukkig gebleven.
Fransien fietst over de Kraatsweg tussen de hoge populieren met rechts de boerderij Het Eerste Erf – Foto: ©Louis Fraanje
Boerderij “Het Eerste Erf” op de hoek van de Kraatsweg en Rijnsteeg – Foto: ©Louis Fraanje
Hoge populieren
Als wij samen over de Kraatsweg fietsen, genieten we van de vele oude boerderijen, die links en rechts van de weg liggen en getuigen van een lange historie. Ook de nog maar weinig overgebleven hoge populieren langs de weg, die zo kenmerkend zijn voor het gebied, doet ons een beetje denken aan de polder, maar dan anders.
Waar vroeger een prachtige landweg liep, belet nu een groot hek ons om verder te gaan – Foto: ©Fransien Fraanje
Natuur en cultuur
Eenmaal aan het einde van de Kraatsweg beginnen de Hooilanden, een kale open ruimte waarbij je helemaal richting de Grebbeberg kunt kijken. Ja sorry… maar ik blijf het nog altijd jammer vinden, dat het oude boerenlandschap met zijn houtwallen, kleine bosjes en zandweggetjes, radicaal opgeruimd zijn voor de zogenaamde “Nieuwe natuur”, helaas…
Maar goed, de voorstanders zullen mij hierin wel weer te ouderwets vinden, al blijf ik volhouden dat de boeren het zeker nog niet zo slecht deden in dit gebied, kleinschalig natuurbeheer waarbij het samenspel tussen boer en natuur zo overduidelijk aanwezig was, dat kon gewoon niet beter!
In het open veld tellen we bij elkaar een sprong van 17 reeën – Foto: ©Louis Fraanje
Sprong reeën
Bij de kruising tegenover de Kooiweg, slaan we rechtsaf de Bennekomsekade op, om eigenlijk meteen daarna linksaf de Meentweg te nemen. Daar ontdekken we aan de linkerkant al snel een grote sprong reeën in het open veld, helaas wel heel ver weg, dus moet de verrekijker er aan te pas komen. Eenmaal goed in beeld, tellen wij er bij elkaar 17 stuks, zowel geiten als bokken, een bekend beeld als de winter nadert, dan zoeken ze elkaar op en vormen een ‘sprong’, zoals kenners het noemen.
Op een voormalige landweg zien we ook enkele reeën lopen – Foto: ©Louis Fraanje
Voormalige landweg
Als we met onze kijker en camera wat meer naar links gaan, zien wij op een voormalige landweg ook enkele reeën lopen, dus lijkt het vandaag wel op een soort ‘familiebijeenkomst’. Ik sprak zojuist over een ‘voormalige’ landweg, helaas is deze ook opgeofferd en opgegaan in het geheel, ook hier is een prachtig stukje landelijke natuur verdwenen. Daar op dat voormalige landweggetje kon je nog genieten van het ouderwetse boerenland, met weilanden en houtwallen, waar de kieviten, grutto’s en wulpen bijna over elkaar heen buitelden, hetzelfde gold voor de hazenstand die hier dan ook rijk vertegenwoordigd was!
De sprong reeën trekt steeds verder in de richting van de dekking – Foto: ©Louis Fraanje
Komen er plotseling vanuit het niets twee reegeiten voorbij rennen – Foto: ©Louis Fraanje
Geluksmoment
Maar… het helpt toch weinig of niets, want al zijn niet alle veranderingen ook daadwerkelijk verbeteringen, wij proberen nog te genieten van de laatste restjes ‘boeren-natuur’. Trouwens… wat een mooi woord ‘boeren-natuur’, want als je het wat anders neerschrijf, krijg je vanzelf ‘boer en natuur’, mooi toch…
En… ja hoor, als er dan plotseling, vanuit het niets twee reegeiten voorbij komen rennen, dan ben je ineens alles vergeten en stroomt je hart weer over van geluk. Zo’n onverwacht ‘geluksmoment’ is dan met een mooi woord gezegd, de ‘kers’ op de taart. En mede hierdoor, kan onze dag absoluut niet meer stuk, en keren wij tevreden huiswaarts.
