Zomaar een greep uit onze fotoweek…
Winter herinnering uit 2013
Reegeit zwevend met gespreide spiegel over de sneeuw van het Reemsterveld op Het Nationale Park De Hoge Veluwe de datum woensdag 6 februari 2013, dus inmiddels alweer bijna 8 jaar geleden. Een mooie herinnering met een ‘gouden’ rand!
Reegeit zwevend met gespreide spiegel over de sneeuw van het Reemsterveld – Foto: ©Louis Fraanje
*********************************************************************************************************************
Maandag 18 januari 2020
Vanmorgen om 08.30 uur bij het ochtendgloren, kleurde de hemel prachtig rood. Zoiets is toch een heerlijk begin van de week, om blij van te worden! –
Deze foto draag ik op aan allen die mij lief en dierbaar zijn en in het bijzonder aan hen die het juist in deze tijd zo moeilijk hebben!
s’ Morgens bij het ochtendgloren, kleurde de hemel prachtig rood – Foto: ©Louis Fraanje
*********************************************************************************************************************
Dinsdag 19 januari 2021
De Vlaamse gaai is een kleurrijke rover, bosbouwer, de bostelegraaf en lawaaischopper…
Onlangs hadden wij een Vlaamse gaai bij ons in de boom, die op een tak tussen het mos, voedsel aan het zoeken was. Hij wordt ook wel schreeuwekster, hannebroek, marrekol of meerkol genoemd, het is een opvallend gekleurde kraaiachtige vogel.
De wetenschappelijke naam ‘Garrulus glandarius’ is vrij te vertalen als ‘voortdurend krassende eikelzoeker’. In Duitsland noemen ze hem ‘Eichelhäher’ en dat typeert deze vogel uitstekend, in de winter althans, want in het broedseizoen zijn het opvallend stille vogels. Daaraan voorafgaand echter zijn het echte lawaaischoppers, die als een bezetene krijsend door de bomen achter elkaar aanzitten.
De Vlaamse gaai speurt onder het mos naar een hapje – Foto: ©Louis Fraanje
Bosbouwer
De Vlaamse gaai wordt beschouwd als de bosbouwer onder de vogels, die naam heeft hij te danken aan de volgende eigenschap, hij begraaft eikels, beukennootjes en dergelijke als voorraad voor later. Hij kan wel zes tot acht eikels tegelijk achter zijn wangen verbergen, om die dan daarna op een geschikte plek te begraven. Doordat hij ze lang niet altijd terug kan vinden, krijgen ze voldoende gelegenheid om te ontkiemen en voor jonge boompjes te zorgen. De bijnaam ‘bostelegraaf’ zoals mijn natuurvriend Christian Duchatteau hem noemt, klopt ook zeker, want hij is ook best wel een verklikker bij het wildspeuren!
Altijd alert blijven of er soms onraad is – Foto: ©Louis Fraanje
Vlaamse gaai
Naar aanleiding van het artikel over deze bijzondere vogel in de krant, opperde iemand: “Het is toch geen “vlaamse” gaai meer Louis?”
Sorry… maar luister even, dat domme gepraat van tegenwoordig doen wij niet aan mee. Daar komt nog bij, dat onze zuiderburen de Belgen, helemaal dubbel liggen om ons. Het is toch juist een eer voor de Vlamingen! Wat een onzin! Voor mij was en is en blijft het ‘Vlaamse gaai’!
Vroeger gingen wij ‘wild speuren’, dat noemen ze tegenwoordig ook ‘spotten’, mijn inmiddels overleden vader zei altijd; je mag niet spotten. Dus doe ik daar dan ook niet aan mee, want het is toch ook bespottelijk! Laat mij maar gewoon lekker ouderwets blijven, dat voelt goed… en daarbij vooral mezelf blijven, dat voelt nog beter!
*********************************************************************************************************************
Woensdag 20 januari 2021
Geluksmoment op een druilige regendag in januari. – Toen Fransien en ik gisteren laat in de namiddag vanaf Hoenderloo de Hoge Veluwe op kwamen rijden, ontdekten we ver weg verscholen tussen de bomen een prachtige geweidrager. Een ongelijke 18-ender, met links 9 en rechts 6 enden
Verscholen tussen de bomen stond een prachtige geweidrager – Foto: ©Louis Fraanje
______________________________________________________________________________________________________________________
Dinsdag 19 januari 2021
Op deze druilerige dag, brengt de kleurrijke Vlaamse gaai vandaag bij de lezers van de Barneveldse Krant een vrolijke lach! Hier wordt je toch gewoon blij van!
*********************************************************************************************************************
Winterherinnering uit 2009
HOENDERLOO – Terugblik met het oog op een winter in Hoenderloo. Inmiddels alweer twaalf jaar geleden op 5 januari 2009 met de Ds. Heldring kerk in beeld. – De kerk werd in de jaren 1857/1858 gebouwd op initiatief van de predikant Otto Gerhard Heldring. Deze predikant bekommerde zich over het lot van de arme bewoners van dit deel van de Veluwe. Eerder liet hij al een waterput slaan en een school bouwen. Ook nam hij het initiatief voor het doorgangshuis voor verwaarloosde jongens, de voorloper van de latere Hoenderloo Groep.
– Foto: ©Louis Fraanje
Heldringkerk
Heldring verkreeg in 1853 toestemming van de hervormde synode voor de stichting van de kerk. Een provinciale inzamelingsactie ten behoeve van de bouw bracht 2500 gulden op. Met dit bedrag en de daarna ontvangen giften kon de bouw gerealiseerd worden. De eerste steen voor de kerk werd op 29 augustus 1857 gelegd door de dochter van Heldring, Louise Henriëtte. Het jaar daarop kwam de door de Arnhemse architect W. de Waal ontworpen kerk gereed.
Lees ook: Zomaar wat zwerven – Deel 11
