Het is nu echt winter, ook voor Hubertus en z’n maatje…
Op woensdag 10 februari jl. hebben wij samen met onze natuurvrienden toch weer maar eens een flinke boswandeling gemaakt op de Hoge Veluwe. En… natuurlijk ook in de omgeving van het winterverblijf bij Hubertus wezen kijken, hoe of dat hij het maakte bij deze winterse kou.
Er lag een aardig pak sneeuw hier op de bospaden, maar het was niet echt koud zo lekker tussen de bomen. Fransien en Jannie volgden ons op geruime afstand, ook zij genoten van het prachtige wit besneeuwde bos.
Samen met z’n maatje
Na een flinke wandeling, waarvan het laatste stuk aardig heuvelachtig is, kwamen we in de omgeving van het winterverblijf. Na enig speuren tussen de bomen door, zagen we het ons zo bekende hert Hubertus, lekker op zijn gemakje zat hij daar in de sneeuw. En meteen achter hem z’n maatje, allebei heerlijk in de luwte van het bos te herkauwen.
Rust
We waren blij dat Hubertus het – zo te zien – best naar zijn zin heeft. En… samen met zijn maatje dicht in de buurt, zal hij de winter wel doorkomen, dat lijdt geen twijfel. Als men hem maar met rust laat, vooral in deze moeilijke periode, dan moet het zeker goedkomen.
Tenslotte
Nu we in ieder geval weten, dat hij het prima naar z’n zin heeft, hoeven wij ons verder geen zorgen te maken, zo kunnen we rustig het voorjaar afwachten, als Hubertus weer in de richting van het noordelijk deel van de Hoge Veluwe verhuisd. Dan zullen we hem – bij gezondheid – wel weer eens tegenkomen!