Veluwenaar Louis Fraanje
Een herinnering aan mijn vader…
Mijn vader Cornelis (Kees) Fraanje werd geboren op 28 april 1913 in Terneuzen Zeeland en is overleden op 28 oktober 1990 te Barneveld. Hij was de zoon van Dominee Jozias Fraanje, een bekende dominee in Nederland en in het bijzonder op de Veluwe.
Hoewel mijn vader geleerd had voor meubelmaker, is hij het nooit geworden, om reden dat daar geen werk voor was, dus werd hij fietsenmaker en is dat zijn verdere leven tot aan zijn dood gebleven.
Een bijzondere tijd
In het laatste jaar van zijn leven, waarin hij aan kanker leed, hebben we veel met elkaar gepraat. Alles wat er tussen ons zat, is toen glad geschoven, het was voor ons beiden een bijzondere tijd.
Mijn ouders waren niet verzekerd en de rekeningen stroomden binnen, maar die konden allemaal worden betaald, omdat er ook andere enveloppen werden bezorgd, soms met enorme bedragen erin.
Bijzonder was het ook, omdat mijn vader in deze periode nooit aan mijn moeder vroeg: „Kun je het financieel wel redden?” Dat was vroeger wel anders, dan hoorde ik die vraag gedurig klinken in huize Fraanje.
Godsvertrouwen
Ik was en ben nog steeds diep onder de indruk van het Godsvertrouwen van mijn ouders, daar ben ik hen beiden en God dan ook zeer dankbaar voor, het geeft mij hoop voor de toekomst!
In het onderstaande gedicht heb ik geprobeerd om hier iets van weer te geven.
Mijn vader Cornelis (Kees) Fraanje een leven lang van werken en geloven – Foto: ©Louis Fraanje
“Mijn vader”
Een leven lang van werken en geloven,
van strijd om het bestaan op deze aarde.
Ben je nu die aardse strijd te boven,
en besef ik maar al te goed die waarde.
Ook jij had fouten, net als iedereen,
want niemand die is heilig of volmaakt.
Je bleef mijn vader, dwars door alles heen,
en dat heeft mij het meest geraakt.
En… wat de mensen nu ook zeggen,
ondanks alle spot en hoon.
Die jij nu niet meer kunt weerleggen,
blijf ik toch ‘altijd’… je trotse zoon.
Vooral in je laatste levensjaar,
hebben we veel gepraat en ook gezwegen.
Gehuild, gelachen en gebeden met elkaar,
een liefdevolle tijd waarin ‘alles’ was gelegen.
Je levenskracht begon te minderen,
het stervensuur kwam nader.
Al het aardse kon dat niet verhinderen,
je bent nu gelukkig bij jouw Vader!
Tekst en foto: ©Louis Fraanje
