Na de stromende regen, stralende zonneschijn en geluksmoment…
Na een aantal dagen aanzitten, en vooral veel geduld, was het dan eindelijk zover. Al ging dat de avond er aan vooraf, met veel regen gepaard, nee… deze donderdag de 29e april jl. was het aanzitten geen pretje. Het bleef maar regenen, ook al zaten wij zelf in onze schuilhut lekker droog, om te fotograferen was het eigenlijk niks.
Reekalfje in de regen
Maar we wisten bijna zeker, dat er een reekalfje geboren kon worden, of inmiddels al zou kunnen zijn, dus bleven we zitten wachten en hopen. Geduldig wachten, terwijl uur na uur verstreek, totdat uiteindelijk de reegeit van links uit het bos, in het weiland verscheen. Ondanks de onophoudelijke regen zocht ze haar ‘avondeten’ bij elkaar, ondertussen liep ze stap voor stap naar het midden van de wei.
En voor wij het goed en wel in de gaten hadden, kwam er plotseling van rechts haar reekalfje aangehuppeld, het werd onmiddellijk door de moeder in bescherming genomen en gezoogd. Wat een ‘geluksmoment’ is dat, dan kun je allebei je geluk toch niet op… zowel de reegeit met haar pasgeboren kalfje, evenzo bij ons als natuurliefhebbers!
*****************************************************************************************************************************
Vrijdag 30 april 2021
De volgende morgen weer vroeg uit de veren, de hele morgen tot 11.00 uur aangezeten, alleen de geit liet zich enkele keren zien en natuurvriend Cees van Ginkel kwam nog even langs, maar verder bleef het stil. Nou ja… zo gaat het soms in het leven, diezelfde middag zo rond de klok van 15.30 uur weer aanzitten, met de hoop op wat meer geluk.
Genieten
Het begin van de avond verliep ‘gelukkig’ wat zonniger, zowel voor de reegeit en haar kalf, als voor ons natuurliefhebbers die graag het tweetal mooi op de plaat wilden zetten. In principe ging het bijna op dezelfde wijze als de avond ervoor, al kwam de reegeit nu iets eerder uit de dekking van het bos. Eerst bleef ze wat aan de bosrand dralen, maar na verloop van tijd trok ze geleidelijk door het hoge gras naar de overkant. En… ja hoor daar stond even later ineens het reekalfje aan haar zijde, en konden wij genieten van het nieuwe leven in de wei.
Geduld wordt beloond
Zo zie je maar weer, geduld wordt beloond. Als dan de reegeit op een zo goed mogelijke manier probeert haar moederplicht te vervullen en het kalfje de plek weet te vinden waar gedronken kan worden, is dat ook weer zo’n genietmoment. En we zijn maar wat blij, dat we met onze camera’s dit mooie tafereel, op de gevoelige plaat konden vastleggen en anderen te kunnen laten meegenieten!
Tenslotte
Of het reekalfje ook een volwassen ree gaat worden, dat is vraag twee natuurlijk, want er zijn altijd kapers op de kust, zoals vos of zwijn. En zeker niet ten laatste, de onwetende mens die zo’n weerloos kalfje vindt en denkt dat het verlaten is door de moeder. Niets is minder waar, de moeder is meestal vlak in de buurt, dus laat het alstublieft liggen!
*********************************************************************************************************************
Ook in de Lunterse Krant
Bekijk ook het filmpje: