2011 – Hubertus – 2021
Het bekendste hert van Nederland beleeft zijn 10e verjaardag…
Wie had dit ooit kunnen bedenken, dat het hert Hubertus(geboren in 2011) nu in deze maand mei, alweer 10 jaar lang zijn wissels trekt door het Nationale Park De Hoge Veluwe. En hij zich zo onderhand – mede door alle publieke belangstelling – het bekendste hert van Nederland mag noemen.
Een kroonjaar dus, al zal het Hubertus zelf een zorg zijn, hij is inmiddels weer op z’n eigen ‘stek’ aan de Kronkelweg en eet daar zijn buikje dik aan de blaadjes van de Amerikaanse eiken.
De opbouw van zijn gewei is al in een ver gevorderd stadium, een goede reden om samen met onze natuurvrienden Florus en Jannie van de Berg, hem weer eens op te zoeken en op de gevoelige plaat vast te leggen. En is ook tegelijkertijd dit het 200e deel in de serie verhalen over Hubertus!
Alle verhalen lezen: Het legendarische hert “Hubertus” – 199 delen
Hubertus eet zijn buikje dik aan de blaadjes van de Amerikaanse eiken – Foto: ©Louis Fraanje
Met het rechteroog kan Hubertus het allemaal heel aardig overzien – Foto: ©Louis Fraanje
Maar met het linkeroog kan hij absoluut niets meer zien – Foto: ©Louis Fraanje
Onverstoorbaar
En ondanks dat Hubertus toch wel enigszins gehandicapt is, omdat hij zijn linkeroog moet missen, althans doordat het blind is geworden, trekt hij onverstoorbaar door bos en hei.
In al die jaren die we hem nu samen volgen, blijft hij ons iedere keer weer verbazen, hoe gemakkelijk hij zich verplaatst, ook al staan er soms horden bezoekers te kijken als hij de Kronkelweg oversteekt. Om vervolgens rust te gaan zoeken in de eenzaamheid van het Otterlose Zand of de bossen er omheen.
Onverstoorbaar trekt Hubertus door de bossen van de Hoge Veluwe – Foto: ©Fransien Fraanje
Hubertus op weg naar het Otterlose Zand – Foto: ©Louis Fraanje
Nog een laatste glimp van Hubertus voordat hij verdwenen is in de dekking – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte
De afgelopen jaren hebben niet alleen wij, maar ook ontzettend veel parkbezoekers met volle teugen genoten van dit bijzondere hert, dat juist door zijn – in onze ogen – onnatuurlijk gedrag, laat zien dat het ook anders kan.
Toch blijven we de mensen er – keer op keer – op wijzen, om zeker niet te dicht bij het hert proberen te komen, want… je weet maar nooit, het is en blijft een wild dier.
Als we met z’n allen dat respect niet op kunnen brengen voor dit schitterende dier, dan is het snel afgelopen met Hubertus, en dat zou ontzettend jammer zijn!
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 201
___________________________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
