Zomaar een greep uit onze fotoweek…
Vrijdag 21 mei 2021 – Weerspiegeling van een dorstig biggetje
Toen Fransien en ik op onze zwerftocht door de natuur, dit biggetje of frischling ergens bij een plas zagen drinken, moesten we ineens denken aan ‘Dromertje’ uit de film WILD van Luc Enting. Trouwens, de zeug met de rest van haar kroost was niet ver uit de buurt. Een mooie en tegelijkertijd komische ontmoeting in de natuur!
********************************************************************************************************************************
Zaterdag 22 mei 2021 – Doorkijkje tussen de bomen
Weer of geen weer, zon of regen, zolang we nog gezond mogen blijven, trekken we erop uit met z’n tweetjes.
Zo zwierven Fransien en ik vandaag weer vele uren door de natuur. En dan ineens heb je zomaar een prachtig doorkijkje tussen wat oude kromme bomen door, met op de achtergrond een decor van het jonge groen. Waarbij je dan ook nog eens extra verrast wordt door een prachtige oranje/gele zwavelzwam, die onderaan de stam zit, voor de boom zelf natuurlijk niet zo fijn.
*******************************************************************************************************************************
Zondag 23 mei 2021 – Pril geluk
Soms overkomt het je gewoon, en sta je zomaar plotseling ‘oog in oog’ met een knobbelzwaan en haar vijf jonkies. De kleinste zit onder de beschermende vleugels van moeder, terwijl een ander met vragende oogjes naar moeder zit te staren. Een prachtig tafereel zomaar ergens op onze zwerftocht langs heg en steg, in de lens gevangen en samen met Fransien genoten van dit ‘pril geluk’! –
Genieten in het Schaffelaarse Bos…
BARNEVELD – Vanmiddag samen met Fransien een heerlijke wandeling gemaakt door het Schaffelaarse Bos. Even terug in de tijd, de sfeer proeven bij oude plekjes, waar je als kind speelde. Zwerven rond De Kom en de ‘Berg’ beklimmen, nou ja… berg, het is meer een heuveltje. Maar in onze jeugd heette het ‘De Berg’, je wist toch niet beter dus laten we het gewoon zo. Gewoon lekker met je rug tegen zo’n oude boom zitten net als vroeger, even wegdromen naar ‘toen’. Vaak met de fiets of trapauto er op en af scheuren, of in de winter met een sleetje er vanaf glijden. Mooie jeugdherinneringen!
Zwijgen en luisteren…
Gewoon lekker met je rug tegen zo’n oude boom zitten net als vroeger, even wegdromen naar ‘toen’! Nou… en als dan de wind door de bladeren ritselt, hoor ik mijzelf weer praten als kind hier op deze plek. Waar ik zo vaak speelde, samen met mijn vriendjes, of soms heel alleen. Net als nu, zittend op de wortels van deze oude beukenboom, die er toen ook al stond. Gewoon zitten, mijmeren, zwijgen en luisteren naar de oude verhalen van vroeger. Wat zouden we allemaal wel niet te horen krijgen, als de bomen konden spreken.
Te goed
Oude bomen kunnen veel vertellen, zowel hier in het Schaffelaarse Bos als in het andere bos het Paradijs. Ik koester ze beide in mijn hart, het zijn de mooie herinneringen die nooit verdwijnen hier op aarde!
Ooit las ik eens ergens: “Maar wat niet meer bestaat, is er natuurlijk nog wel. Sommige dingen zijn immers te goed om volledig te verdwijnen!”
Lees ook: Zomaar wat zwerven – Deel 41