2011 – Hubertus – 2021
Verder in het voetspoor van Hubertus…
Zoals ik al eerder opperde, waren we eigenlijk best nieuwsgierig geworden waar of Hubertus zich zou ophouden, dus zwerven we verder in de richting van het Otterlose Zand. En regelmatig ontdekken we de grote pootafdrukken van het ons zo bekende hert.
***
Als dan opeens bovenaan een heuvel de donkere schaduw van een hert verschijnt, is dat niemand minder dan… Hubertus, die als de koning van het Veluwse woud zijn entree maakt!
Mede door een beetje met het tegenlicht te spelen, krijgt de opname wat mystieks en geeft dit ultieme moment nog eens een extra dimensie!
Dan opeens verschijnt bovenaan een heuvel de donkere schaduw van een hert – Foto: ©Louis Fraanje
Het is Hubertus, die als de koning van het Veluwse woud zijn entree maakt – Foto: ©Louis Fraanje
Knabbelen en schuren
Geheel op zijn gemak wandelt Hubertus naar onderen en knabbelt links en rechts aan de sappige groene blaadjes van de Vogelkers. Zo af en toe gaat hij ook met zijn gewei, dwars door de takken heen en weer ‘schurken’ of schuren, want blijkbaar begint de droge basthuid toch al enigszins te jeuken.
En als hij op een gegeven moment genoeg heeft gesmikkeld, trekt hij verder naar het Otterlose Zand, waar wij vanaf de zandweg, een schitterend gezicht hebben op Hubertus in deze kleine zandwoestijn.
Dan wandelt Hubertus naar onderen en knabbelt aan de sappige blaadjes van de Vogelkers – Foto: ©Louis Fraanje
Hubertus in de eenzaamheid van het Otterlose Zand – Foto: ©Louis Fraanje
Twee natuurvrienden langs de zandweg van het Otterlose Zand op de Hoge Veluwe – Foto: ©Fransien Fraanje
Nog even een laatste blik vanuit het bos naar Hubertus op het Otterlose Zand – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte
Zo hebben we samen een heerlijke avondwandeling gemaakt, en genoten van de rust en eenzaamheid in het Otterlose Zand, waarbij Hubertus met zijn imposante verschijning, toch wel de ‘ster’ van de avond genoemd mag worden.
Halverwege de avond kwamen we natuurliefhebber Sem Rijnhout nog tegen, die ook veel op de Hoge Veluwe rondstruint, maar verder waren wij de enigen deze avond, iets wat tegenwoordig best uniek genoemd mag worden.
Als we op de terugweg zijn, werp ik nog even een laatste blik vanuit het bos naar Hubertus, die daar in de verlatenheid van het Otterlose Zand zijn kostje bij elkaar scharrelt. Een prachtig dier is Hubertus zeker, een hert dat door zijn naamsbekendheid – en inmiddels 10 jaar oud is – misschien wel wereldberoemd geworden is!
Al met al weer een schitterende avond in de natuur van Het Nationale Park De Hoge Veluwe, die we weer – met een gouden randje – kunnen bijschrijven in ons natuurdagboek!
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 204
________________________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
