Kijken door het raam naar vroeger…
Tijdens één van onze fietstochten over het Veluwse platteland, ontdekte ik op een oud boerenerf een schuurtje, waarin nog zo’n echt ouderwets gietijzeren raam zat gemetseld. Nou… dit soort dingen van vroeger boeien mij, daar kan ik echt intens van genieten, dingen met een verhaal.
Blik in het verleden
Toen ik door het bewuste raam naar binnen wilde kijken, zag ik mijn eigen spiegelbeeld in de kleine raampjes, in eerste instantie is dat best komisch, maar tegelijkertijd ook heel erg confronterend. Dan ga je in gedachten even terug in de tijd…
Zo’n blik door het venster, is eigenlijk een blik in het verleden. Als kind van de Veluwe, moest ik tegelijkertijd – met een beetje ‘weemoed’ – terugdenken aan die tijd, aan het onbezorgde zwerven over het platteland en door bos en heide. Wanneer ik dan mijn oor te luisteren leg, hoor ik weer opnieuw de talloze oude Veluwse verhalen van vroeger…
Een kijkje door het raam – Foto: ©Louis Fraanje
Die oude verhalen over vroeger, gaan over een tijd waarin onze leefwereld nog niet zo gehaast was als tegenwoordig, een tijd dat er nog met elkaar gepraat werd en men naar elkaar omzag. Vaak hele simpele gesprekken, buiten in het veld en op de heide, of in de winter op de heerd van de boerderij, maar wel heel oprecht en puur.
Fietsen door het Veluwse verleden – Foto: ©Fransien Fraanje
Verbondenheid
Vooral de ogenblikken dat ik samen was met die mensen van toen, dat we aan de ‘praot’ waren, in onze eigen ‘moerstaal’, die saamhorigheid gaf een ‘stille’ verbondenheid.
Een verbondenheid, zowel met elkaar als vrienden, als ook met het Veluwse land en nooit raakten we uitgepraat over onze eigen geboortegrond.
Maar… met het heengaan van veel oude vrienden en kennissen, lijkt het wel of ook die oude cultuur grotendeels is verdwenen is en nooit meer terugkomt.
Herinnering
Tenslotte blijf ik het toch best bijzonder vinden, dat zo’n simpel gietijzeren raam, zoveel herinneringen op kan roepen aan vroeger, aan een tijd waarin alles nog kleinschalig was. Een klein wereldje misschien, vergeleken bij die grote wereld van nu, maar zeker niet slechter. Helaas het is voorbij… maar de mooie herinneringen zullen blijven!
********************************************************************************************************************************
Terug naar de werkelijkheid…
De klok tikt door…
Maar… de klok tikt door, het eens zo mooie platteland is langzaam maar zeker aan het verdwijnen. Boeren worden verjaagd van hun eigen land waarop zij eeuwenlang gewoond en gewerkt hebben en voor ons eten zorgden.
Daarnaast worden in een rap tempo onze bossen gesloopt voor Biomassa Centrales, onder het motto van zogenaamde ‘groene’ energie, hoe krom kun je het bedenken?
De rekening…
Onze supermoderne ‘hightech’ wereld kent geen grenzen, want het bekende ‘rupsje nooit genoeg’ lijkt zo onderhand niet meer te stoppen in onze hebzucht naar nog maar meer.
De moderne mens denkt alles te kunnen beheersen, maar zolang men geen ‘rekening’ houdt met de Schepper en Zijn natuurwetten, zal straks onverbiddelijk de ‘rekening’ aan ons gepresenteerd worden. En je hoeft heus geen ‘doemdenker’ te zijn om te zien, dat het inmiddels wel vijf voor twaalf is geweest!
