2011 – 2021
“HUBERTUS betreedt gehandicapt de bronstarena!”
Souvenir
Ondanks dat het meest besproken en gefoto- grafeerde hert van het Nationaal Park De Hoge Veluwe tijdens de afgelopen bronst van 2020 een “souvenir aan zijn linkeroog” heeft over gehouden, is hij helemaal klaar voor de a.s. bronst 2021 (half aug./half sept).
Volledigheidshalve vermeld: Huub heeft toen een kwetsuur aan zijn linkeroog opgelopen, met gevolg dat hij daar geen zicht meer in heeft, dan wel zeer gering! Dat betekent feitelijk dat Huub gehandicapt het strijdtoneel in de bronstarena 2021 gaat betreden! Hoe dat afloopt gaan we beleven…
Uit deze close-up foto d.d. 20-juli-2021 is de kwetsuur aan het linkeroog van Hubertus duidelijk zichtbaar. Dus Huub dient de a.s. bronstperiode (eind aug-begin sept.) tijdens de strijd om de dames extra attent te zijn indien hij niet onverhoeds van links door een concurrent wordt aangevallen. Dan wel ernstig letsel oploopt!- Foto: ©Ton Heekelaar
Het imposante bastgewei van Hubertus is omstreeks d.d. 12-juli-2021 volgroeid om weldra te vegen. Dan is het motto: veel eten, herkauwen en rusten om op te vetten voor de a.s. bronstperiode – Foto: ©Ton Heekelaar
Hubertus bekijkt d.d. 22-juli-2021 in de spiegel van het wateroppervlak nabij het pompgebouw op de HV hoe mooi zijn imposante bastgewei -als ongelijk 26-ender- dit jaar is ontwikkeld – Foto: ©Ton Heekelaar
Op het moment van de opname ‘s-middags d.d. 24-juli-2021 kon deze fotograaf niet weten dat Hubertus een paar uur later in de loop van de avond als een wilde te keer zal gaan door met zijn bastgewei in de takken te raggen om te vegen. Alhoewel als men goed naar de punt van de linkeroogtak kijkt is reeds het eerste kleine “drelletje” geveegde bast zichtbaar! Alsmede was de bloedtoevoer met mineralen voor de opbouw van het imposante gewei kort geleden reeds gestopt waardoor het bastgewei thans volledig is ingedroogd. Hubertus is feitelijk (een week later dan vorig jaar) met het vegen van zijn bastgewei. Ter attentie: “Dan spreken we in vaktaal niet dat Huub is beginnen te schuren, maar van aanvang vegen van zijn bastgewei! – Foto: ©Ton Heekelaar
Via het tam-tam circuit vernomen dat Hubertus in de loop van de avond d.d. 24-juli begonnen was met vegen van zijn imposante bastgewei. Derhalve was ik als gepassioneerd hobby buitenfotograaf kort na de opening van het Park d.d. 25-juli-2021 weer present. Het bleek dat ik op zoek naar Huub niet de enige was. Aan de Kronkelweg sprak ik een natuurvorser aan of hij het soms het fotografisch begerenswaardige hert had waargenomen. Haastig stapte hij in zijn auto waarbij ik nog net van deze aardige woudloper opving: “Rijd maar achter mij aan!”. Kort voorbij het wildweitje van de “Heidebloem” zagen wij t.o. op de grote vlakte, in de optrekkende ochtend nevel en bij een bleek zonnetje, Hubertus lopen banjeren. Fotografisch helemaal oké met de nodige restanten drellen en slierten nog aan de kop – Foto:©Ton Heekelaar
Slechts vier dagen later na het vegen op d.d. 29-juli-2021 bleek het imposante gewei van Hubertus aan het “Stijve-Nekpad” op de Hoge Veluwe helemaal geveegd en mooi licht bruin van kleur. Wellicht zal de kleur van het gewei door het navegen donkerder van kleur worden – Foto: ©Ton Heekelaar
Terwijl ik op de grote wei achter het pompgebouw op de HV het gewei van Hubertus boven het hoge gras stond te observeren, hoorde ik achter mij een mening aan van een mevrouw dat het hert vermoedelijk niet in orde zou zijn! Dat was af te leiden dat het hert nauwelijks van plaats veranderde. Indien dat wel het geval was dan had het dier de kop aan de grond en keek niet op of om tijdens het vreten van gras om vervolgens weer te gaan liggen rusten en herkauwen, aldus die mevrouw. Feitelijk gaf die mevrouw, zonder daarvan vermoedelijk bewust te zijn, een juiste weergave tussen de periode na het vegen en de bronst. De Duitsers noemen dat: feistzeit (vettijd) de tijd dat het roodwild het best in ’t-wildbraad zit door weinig te bewegen, veel eiwitrijk voedsel vreten en door langdurig te herkauwen en te rusten – Foto: ©Ton Heekelaar
De tienjarige Hubertus is – afgezien van zijn linkeroogletsel – in topconditie – Foto: – ©Ton Heekelaar
Tot slot
Ton Heekelaar
De tienjarige Hubertus gaat buiten zijn linkeroogletsel in topconditie kort na deze opname d.d. 14-aug-2021 van de Kronkelweg op weg naar de bronstarena langs de Wildbaanweg. Plaatselijk genaamd: PP.1 en PP.2. Voor de liefhebbers nog een paar details gelet op de habitus van het hert. Het dier staat in een natuurlijke houding dan zien we dat de kop nauwelijks boven de rug uitsteekt en één lijn vormt met de rug. Op de rug boven de voorpoot is een zogenaamde “bizonknobbel” zichtbaar. Een dikke hals. Enigszins van voren overbouwd met een dikke hangbuik. Bij een hert op leeftijd zien we hier duidelijk dakrozen alsof die schuin tegen de kop zitten geplakt.
Waar vindt men een dergelijk hert op de Veluwe welke jaarlijks fantastisch -langdurig- kan worden geobserveerd, dan wel gefotografeerd en/of op film vastgelegd? Allen een heel positieve belevingswaarde tijdens de a.s. bronst gewenst!
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 208