Zomaar een greep uit onze fotoweek…
Woensdag 22 december 2021 – Adembenemend morgenrood boven de Veluwse bossen
Vanmorgen om 08.05 uur hebben wij weer vol bewondering naar het vlammende morgenrood staan kijken. Het was aardig fris met een temperatuur van – 4 °Celsius, maar we hebben genoten!
Ook in de Barneveldse Krant…
Het winterbeeld komt steeds dichterbij
Afgelopen nacht heeft het lekker gevroren, dus… vanmorgen vroeg uit de veren en genieten van de wit berijpte natuur. Een oude en kromme eikenboom, die door het helder stralende zonlicht, nu nog mooier leek!
IJshaar of haarijs
HOGE VELUWE – Vandaag op pad geweest met radiopresentator Laurens Tijink voor het radioprogramma “BuitenGewoon”. Tijdens onze zwerftocht lag de temperatuur enkele graden onder het vriespunt, ideaal weer om in het bos ‘haarijs’ of ‘ijshaar’ zo u wilt tegen te komen. Een heel wonderlijk natuurverschijnsel, dat je aan kunt treffen op dood hout.
Halverwege onze wandeling zagen wij het ijshaar op een kromgetrokken dode tak tussen de bladeren op de bosgrond. Echt een wonder der natuur, als je zo’n kromme tak met haarijs tussen de bladeren op de bosgrond ontdekt. Het is een wonderlijk, vrij zeldzaam, fenomeen. Schitterend om van dichtbij te zien hoe ijskristallen een kunststukje op zo’n dode tak toveren.
Ontstaan
In het dode hout moet een schimmel actief zijn. De vrijkomende oxidatie- en verteringsenergie houdt het hout iets warmer dan de omgeving. De verbrandingsproducten, water en koolstofdioxide, worden uit het hout naar buiten afgescheiden en het water, eenmaal buiten, bevriest meteen, waardoor de haren inderdaad van onderaf aangroeien.
We hebben er ook eens over geschreven op ons weblog: Witharige knuffel tussen de bladeren
******************************************************************************************************************************
In de Flevopolder en elders zal het net zo zijn, werden delen van zonnedaken door de netbeheerder op afstand afgesloten, omdat de transportleidingen de geproduceerde stroom niet konden verwerken en zij geen ruimte meer hadden voor extra leidingen in de bermen.
– Daarbij tegelijkertijd de hoop uitsprekend, dat we samen nog maar vaak over die mooie Veluwe mogen rondzwerven en genieten van de natuur!
Lees ook: Zomaar wat zwerven – Deel 85